Yoongi,
przepraszam, że czekałeś tak długo na to, żebym napisał. W sumie, nawet nie za bardzo miałem okazję podać Ci cokolwiek. Ostatnio wciąż widuję Cię z grupką Twoich znajomych... Wiesz, miło jest widzieć Cię w towarzystwie innych, mam wrażenie, że bardziej się otworzyłeś. A może Twoi przyjaciele stali się Tobie bliżsi? Nie mam pojęcia, w każdym razie, piszę właśnie teraz, nareszcie.
Brakowało mi tego, mimo, że wcale nie minęło dużo czasu. Spodziewałem się czegoś od Ciebie, ale wiem, jaki jesteś, więc nie chciałem za bardzo naciskać.
Zastanawia mnie, czemu wciąż nie używam Twojego numeru telefonu...? Właściwie to nic mi nie stoi na przeszkodzie, ale... mam taką mieszaną relację nienawiści i przyjaźni z wiadomościami pisemnymi. Zresztą, wiesz o tym doskonale. Prawdopodobnie użyję go, kiedy naprawdę coś się stanie, znając mnie.
Wiem, że schodzę z tematu (a był jakiś w ogóle?) ale bardzo dobrze spędziłem ten czas w sobotę, więc... byłoby miło znów usłyszeć Twój głos na żywo. W sensie... się spotkać. Jeju, czy to zabrzmiało źle? Jeśli tak, to przepraszam, czasem używam dziwnych sformułowań. Ehh, powinienem przestać się tłumaczyć.
Po prostu, cóż, Twoje towarzystwo jest naprawdę samą przyjemnością, nie sądziłem, że jesteś taką osobą, jeśli brałbym pod uwagę jedynie to, co widzę codziennie.
Hoseok
CZYTASZ
listy niczyje ✉ yoonseok
Fanfiction„and we will walk with our feet on the ground and we will talk with our head in the clouds" kiedy jeden z nich ma głowę w chmurach, drugi stąpa po ziemi [historia i okładka by @happy_little_philip]
