Drogi Hoseoku,
ostatnio zastanawia mnie to, jakim zrządzeniem udało nam się zajść tak daleko, w takim kierunku. Może to los splótł nas ze sobą, a może to sposób w jaki obrączka ode mnie układa się na Twoim palcu.
Uwielbiam obydwa scenariusze.
Myśli te jednak zawiodły mnie odrobinę dalej. Chciałem stworzyć coś, co mogłoby to wszystko trzymać we własnych objęciach. Wiem, że zapewne brzmię jakbym stawiał sprawę w zbyt jasnym świetle, ale musisz mi to wybaczyć.
Mi i mojemu zakochanemu sercu.
Jak wrócisz dzisiaj do domu to pokażę Ci nad czym tak pracuję. Oby Ci się spodobało, a jeśli nie, to przemaluję wszystko.
W końcu Twoje lubienie zielonego nie musi mieć nic do tego.
Swoja drogą dziękuję za zrobienie mi śniadania rano. Naprawdę ostatnio nie mam czasu nawet na to. Ale uwierz, że dzień, kiedy nie będę miał chwili by móc skraść Ci pocałunek przy pierwszych promieniach słońca zapewne będzie i dniem, kiedy stanę się martwy.
Są bowiem rzeczy ważne i ważniejsze.
Wybacz mi też rozmarzenie podczas pisania tego listu, rozpraszasz mnie swoim uśmiechem w drugiej ławce, swoimi kosmykami włosów opadającymi na czoło i sposobem w jaki rozwiązujesz zadania matematyczne na tablicy.
Jesteś moim osobistym cudem, wiesz?
Twój Yoongi
p.s ♡ (wybacz nie umiem rysować, mam nadzieję, że jest ładne)
CZYTASZ
listy niczyje ✉ yoonseok
Fiksi Penggemar„and we will walk with our feet on the ground and we will talk with our head in the clouds" kiedy jeden z nich ma głowę w chmurach, drugi stąpa po ziemi [historia i okładka by @happy_little_philip]
