Bir damla bal çaldın gönle aşk diye,sonrası hep sensizlik!..
Yürekse halâ doyamadı tadına,unutamadı hali çaresizlik!..
Demek böyle oluyormuş kanaya kanaya hasrete dönmek!.
Dünyaya veda etmeden,başka alemlere sevda ile erişmek!
Her an kapanmak,yok hücresine!..Ama,aşk diye bilinmek!.
Anlamadım ki bundan hiçbir şey!Güzeldir denmiş sevmek!
Lakin bir bana uğramaz!..Sanırım akıbet hep seni dilemek!
Öylece sabırsız,öylece çaresiz!..Gönlümü dertlin eylemek!
Bir damla bal çaldın kalbe ama,vaziyeti daima beklemek!..
Olur mu böyle insaf?!.Çok sevilip de seveni hiç bilmemek!.
Aldanış desem,o da yetmez!.Seninki kalbi içten fethetmek!
Sonra elini kolunu sallayarak gidivermek!..İhanetin demek!
Ardında seni sen eden sevdayı boynu bükük,öksüzü etmek!
Görmeden aşkın bağını an olsa bile hiçlik sahrasına girmek!
Bir parmak bal çaldın gönle ki ötesi her dem hicran çekmek!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
