Aşkın bilmez yine!..Ne beni ne de yol gözleyen yüreğimi!..
Kısmetime düşen hep hasret!..Baht yüze hiç gülmedi ki!..
Dert ile tasadan yana pür bereketim!..Aşka varır nihayeti!.
Gün olur,devran döner diye diye bekler benim gibi seveni!
Keyif çatmayı da hiç bilmem!..Olmadı ki huzurlu sevdası!..
Sevmek ile serpildi azabı!.Bulunmadı da hicrana tek şifası!
Lahza rahat yüzü göstermedi!..Oysa yürek aşkı ile serinler!.
Zerrece sevse ne olur!..Ellere kırk,bana bir kuru sabır eyler!
Ben istesem ne olur?!.Gelin ile güvey de benim kendimce!..
Kârı nedir hiç ki bilmem!..Eziyeti ile ne geçecek ki gönlüne?!
Aşkı kara bulut misali!..Ayrılmaz,dönüp de durur tepemde!..
Ah ki ah!..Hiç bulunmadı visali!..Her acısının ikameti bende!.
Sensiz olmayı,hiç beceremedim!..Yeterlidir tek hayalin bile!..
Amma velakin yâr dediğim değişmez!..Bilmez ki tekini de!..
Kâfir hep sevilmek derdinde!..Acizi çaresiz,bin yaresi içinde!
Her kişinin meramı ayrı işte!..Kimi sevmek kimi naz etmek!..
Bendeki hal,aynı haliyle baki!..Gelmeyen vefasızı beklemek!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoesíaSevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
