Her yürek özgürce sever ki bazı da düşmez dengine,yazık!.
Pür sever,öz derdi eyler!..Göremez hatta sevmeye karşılık!.
Yani şu oluyor her kişi özgürce atıyor bazen kendini derde!..
Karşılıksız de,ayrılık de,aynı kapı!..Canın ne isterse onu de!..
Bir kere vardı mı karanlık kalbine,istediğin kadar aşkı söyle!
Varmazsa sahibine,bini bir para!.Kâr etmez hiç de hasretine!
Herkesin hürriyet anlayışı farklı!..Kimi terkle kimi sevmekle!..
Hadi buradan buyur!..Devasız illet buradan gelir muhabbete!
Sen kavuşmak dersin illâ,sevilense çok sevilmenin mestinde!.
Yürek özgürce koşar bazı belasına!.Ve bir sevmeze düşer yazık!
Aşkla sardığın,bildiğin düşman çıkar!..Hani sevdasına karşılık?!
Bu yürek elemidir ki aşka pişman etmese de çevirir çileli kişiye!
Sonrasını anlatmak lüzumsuz!..Bak ki çok insan mutsuz terkle!.
Bin söz etsem de varamam teselli namına yakınına bile!..Nafile!
Her yalnız yürek,kendi bilir yârdan ne çektiğini!..Gelmez ki dile!.
Şunca yazdığım hava civa!..Hangisi tabir olur ki gülmez haneme?
Elimde olmadan sevdim!..Ne denir bilmem böylesi böyle kedere!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoesíaSevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
