Sus payısın asıl muhabbet yanında,hakiki aşka mukabil!
Biraz zaman aldı idrak ama öğrendik,sevda da adil değil!
Bunu bilmeden yürek de karşılığını bekler sevilmek diye!
Ah benim gafilim!.Hangi yârin uçurumundasın ömründe?!
Sözüm ona yaşamak diyorsun bunca rüsva vaziyetine de!.
Nasıl anlatılır sana,aşk diye bunca yıl kapıldığın sahteye?!.
Yazgı aslını fazla görmüş bize ki o kâfiri göndermiş haneye!
Al,oyalan dur hayatınca sevmek diye ebedi zulmün elinde!
Aşka itikatı olmayan yürek,her vakit cefadır aşığın kalbine!
Dedim işte sana o yârin aslını da!.Gel artık peşinden gitme!
Bir arpa boyu dahi yol alamazsın,o sevmezin düşünde bile!
Biz gibisi,arza hep elem çekmek üzre gelir,aşk bilinsin diye!.
Kaç helakı gördün olmazın sevdasında da usanmadın yine!.
Gel vazgeç!.Onun gibi eziyet ki asla yâr olmaz asıl sevenine!
İki tarafında vazifesi belli!..O hep eza olacak muhabbet içre,
Biz de aynı derdi her lahza yeniden çekeceğiz yanıldık diye!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
