MEĞER BİR SENMİŞSİN...

1.9K 35 2
                                    

Her kuldan ziyade düştüm gibi sanki dert denen türlü illete!..

Hâlâ gelmedi nihayeti!..En yakınımdan başladı sonu seninle!.

Menfaat denen,başa bela!.Geçmiyor da yaşadıkça çok kişide!.

Gördükçe,aman derim;alem kimlere kaldı ki sana fayda ede!..

İnsana insan lazım diye boşuna denmemiş!.Ama,bak şu hale!.

Çabuk unutmaktır bir özelliğimiz!..Çiğ süt emmişiz nihayette!.

Aman,geçelim bunları!.Malûm vaziyet,kelamım gelsin ikimize!

Düştükçe kalktık azimle,geçti gitti!..Bir de aşık oldum üzerine!.

Yaşananlardan hiç ders almamış gibi!..Sevmek güzel diye diye!.

Ve de yâr başka,etmez nicenin ettiğini böylesine sevenine diye!

Her zamandan çoktu yanılgım!.Feriştahı geldi,oncanın üstüne!.

Az buçuk söz dahi dinlemedi,dirhem dirhem eza oldu gönlüme!

Derinden derine,sinsi sinsi vardı haneme,görüntüsü aşk üzere!..

Beklenen de oldu,tedbiri hiç bulunmaz zaten yâri çok sevmede!.

Ondan da aldım nasibimi!..Rahat ettim,eksik kalmadı hiç kimse!

Gün oldu tamı tamına battım kaldım türlü çeşit sevda gailesine!.

Öncesi hiç kaldı canımda,en kötüsü yâri dileyip kalmak terk içre!

Meğer bir senmişsin alemde tek kimsem,ötesi,hep yalan içinde!..

TILSIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin