TILSIM

CAN DİYE BUYUR ETTİM...

Can diye buyur ettim seni gönlüme!..İcabetini hiç görmedim!..

İlk yaz gibi sardım aşkı haneme,aslını evvelinde hiç bilmedim!..

İhsanın bu kadarmış fakirine,Zemherin nasipmiş sevmek diye!..

Görünürde sevdasın ama,hakikatin varamamış pür muhabbete!

Sözle olmuyor,gelirsen sayısız ümidim!..İfadesi hep eksik kala!..

O vakit anladım!..Yanıldığım yâr barınmaya durmuş bağrımda!..

Olmamış,olamamış!..Sahtenin nuru yatsıya varıncaya dek anca!.

Laf uzamasın,sıkar!..Öncesini boşver,göz açtım da geldin kalbe!..

Can yakan hasretle boğmak fenayı!.Az korku,az endişelenmekle!

Karşıdan bakmakla kul tanınmıyor!..Türlü huyu ki saklıdır içinde!

Çok sevilmek,ürkütüyor bazı insanı!..Tek kendi bilir,ne yaşadı ise!

Sırf gerçeğiyle sıyrılır kalp girdabından!..Müphem,ayan sevmeye!

Ne soğuk kalır ne tipi!.Ilık ılık dolup taşar gönül,doyulmaz yâr ile!.

Sevmek seninle döner bahara!.Dolu dolu gülüşü yakıştırdım aşka!

Unuttum çoktan evvelini!..Yeni bir mevsim diye sarıldım sevdana!.

Sonu gelmez,kışı hiç bilmez!..Can diye buyur ettim seni varlığıma!

Varsan varım,yoksan da beklerim!..Yaşamak,yârim olmadan asla!..