Heder ile yeterden ibaret bir nihayete ulaştım sonunda!.
Sebebin içinde sen varsın hep!..Külli felaketim bâbında!.
İcraatine bakılınca sevmeni beklemek de koca bir yalan!
Lakin bendeki delibozuk anlamıyor vaziyet-i faciamdan!.
Yâr dönülmez bela ise ne kalır onca beklemekten geriye?!
Cevabı basit,ben misali şaşkını kalır ortada severim diye!
Böyle olunca hal,meydan kalır eziyet-i yâre,acizi neyleye?
Heder ile yeteri getirdi ömre,onca aşkta karşılığın bu diye!
Boşa geçti demeye dilim varmaz,sevdiğim tektir neticede!.
Yeter desem,ehl-i aşk yakama yapışır bu kadar mısın diye!..
Görünen o ki sevmek,denk gelir iki ucu pis değnek sözüne!.
Gideyim desen imkansız;seveyim anlar elbet desem,nafile!.
Bir haddiniz bilmez yetiyor şu vaziyeti ile ağlayan gönlüme!.
Hadi o yaratılıştan böyle gelmiş arz üzerine,kalp de bir bilse!
Kiminle aşık atarsın sevdim diye bir görsene!..Hali elem içre!
Aynı kafayla devam et ki zulm ile gelen eziyet ile gider ebede!
Hiç umma değişir diye!.Yâr misali imana gelmez gamla biline!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
