Adaleti,insafı,insanlığı aşkı illâ ki cımbızla çekip çıkarmak gerek!..
Canına yandığımın dünyası!..Görünürde insanız, ser a pa gerçek!..
Gülerim çoğunlukla!.Her görünen de her vakit gerçek olmuyor ki!.
Bu hal üzre kendimden de şüpheye düştüm!.Bir ben miyim enayi!
Sanmam!..Henüz tükenmedi de ben gibilerinin az bile olsa nesli!..
Düşte kahramanlık halimiz!.Dolanırız alemde,doğrucu Davut gibi!
Çoğunun da hoşuna gitmeyiz ya!..Canım çıkmadan huy çıkmaz ki!
İyilik unutulmaz,olmaz karşılığı diye oldum pek çoğunun zorunda!
Amma velakin şer gün oldu,bulamadım bir tanesini dahi yanımda!.
Çiğ süt emmek,bahaneyse,ben de aynı yetiştim,zembille inmedim!
Fakat bulamadım,bunca hatanın,tek akla uyan sebebini!.Hayretim!
Ve bir de sevdalanmak düştü payıma ki o da en beteri!..Bin illetim!..
Elbette hoş bir iki gün yaşandı ama,bedelini ödemek hep gerekliydi!
Vallahi saysan bir elin parmağını geçmez!..Cımbızla çekmek gerekli!.
Gel de şimdi inan aşka ve insanlığa!..Vallahi çoktan çekip gitmiş ikisi!
Biz kalmışız arkada yaşamak diye sevmeden,iyiliği bilmeden,fukara!.
Ben acizi neyleyim bu hale?!.Şaşkınım!..Yokluk içre tam takır dünya!..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoesíaSevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
