Ne çok beklettin şu fakiri,bilemezsin!..Hiç de umursamazsın!..
Bil ki şu dünya denen yere gelen acımasız içinde en baştasın!..
Yaşanması gerekli ne varsa geldi başıma,bir sen hariç!..Yazık!..
Tek sen mi fazlaydın gönlüme?!.Düşündükçe her işin dolaşık!..
Aşık oldum,sabır oldum!..Geleceksin diye her şeyine takattim!.
Amma velakin,bir kerecik yâr diyeceğin sevmene dönemedim!.
Yol gözlemek,ben demek!.Gelmediğin yollara bazen öfkeydim!.
Her zora gülüp de geçtim,bir o yârin nârında külüm diyemedim!
İnsafı kıt hilkatten!.Her dem alaz oldu,bir an ferahını bilmedim!..
Ne çok beklettin gönlümü,olur olmaz ve bitmez bahanelerin ile!.
Garezini hiç anlamadım yüreğe!..Felaketim diye gelmişsin ömre!.
Kabahatim de bulunmaz ki!..Bir sevmek ile kul olmuşum kalbine!
Can tende kaldıkça peşindeyim!..Sen daima uzakta,bense sende!
Hanemi viran eyleyen yazgıya minnetim!..Yâr salt görüneni göze!.
Nedensiz sebeb kılınmışsın bilirim,acizi sabrın taşına çevirmeye!.
Ne çok bekledim seni,aklın almaz!..Hâlâ ki aynı minval üzereyim!.
Zaten şu güne dek hangi halimi anladın?!.Bir ben aşkta gayretim!.
Aşktan anladığın,hep cevr ü cefa!.Ha bekletmeyi de sakın unutma!.
Hatırım kalır vallahi!..Ama,bilesin ki yine tek seni seviyorum inatla!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..