TILSIM

...BAKMA BANA!.

Bazen öfkeye kapılmak,kulun kabahati de sen bakma bana!..

Asıl kızgınlığım ayrılığına,sen de bahanesin gülmez bahtıma!.

Soruver bir kez fakire,hangi işin yolunda gitti şu ana dek diye!

Vallahi de hiç!..Dişimi kırardım zati senle dönseydim saadete!.

Huysuzluğum buradan gelir bazı bazı,eremedim ki ak gününe!

Kulak asma arada sana git dediğime,nasıl yaşanır ki terkin ile?

Yemin etmek gerekir ise,billahi de sevmen ile geldim şu aleme!

Yaratılışımdan zayıfım herkes gibi,arada sitem olacak sen diye!.

Hiçbirini de dinleme!.An olsa bile ki uğra şu baht-ı siyahım içre!.

O nurun da alıp götürür vallahi pür gamını,gülebilirim belki de!.

Hep bu yüzden aşk demedim mi sana?!.Çevir şu halimi tersine!..

Geçip gitsin onca çekilmez,hatırlanmasın teki bile muhabbetle!.

Dirimi durdukça tende,ümitler daima barınır aşığının gönlünde!.

Bir baksana,her iyi de sen olmuşsun sayısız fikrimin meskeninde!

Bel bağlamadığım günün mü var?!.Yaşamak senden gelecek diye!

Sen bakma bana!..Anlık öfkemle denen her lafım yalan,sevgimle!.

Asıl kızgınlığım yokluğa!..Bir buse olamadım ki kısmet-i yârim ile!.