Gönül ne aşktan kaçar ne o vefasızdan! Tek ziyanıı nisyandan.
Sevgi, ihsandır Yüceden acize!. Tek tasası umursamaz aşktan!.
Göz karartıp dalınca muhabbete olanlar oldu! Yârdan el aman!
Bende yürek çok! Rızam ezaya da o naz aşkın insafsız yanından.
Yine de etmem endişe!.. Düsturum bela olsa da kaçılmaz aşktan!
Ama bana düşen püsküllü kısmından,kerem et ey büyük Yaratan!
Zikrinle kutsal bildim sevdayı da yâr şerle düşmüyor yakamdan!.
Sevilen de rahm olur derler de bunda görmedim dihem derman!.
Gönül ne aşktan kaçar ne de o zulmden! Tek kusurum sabrımdan!
Tahammül ettikçe zorlar gücü, ne ister bilmem ki seven candan?!
Pervasızca atılınca aşkına olanlar oldu! Yâr cevriyle pek de yaman!
Takat çok bende! Dayanırım vade dolana dek ama aşkı hep hicran!
Hem ki şifasız olanından! Mesnetim sevmek, menzilim ulu Yaratan!
Hoş adın ile aziz bildim muhabbeti lakin, yâr uzak azaptaki kuldan!
Aşkı hep latif düşledim de kısmetime düşeni hep ayrılık tarafından!
Gönül ne aşktan kaçar ne azaptan! Kuvvetini dilerim Hak katından!
Bilirim bir musibet verilmişse cana, vardır elbet hikmeti Mevladan!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoesieSevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
