Huylu huyunda her vakit!..Yanılmamışım sana bivefa derken!..
Ben ettim,ben buldum desem,hiç mi kusuru yok o eziyetin de?
Tatlı görünüp gönle bile isteye gidiverdi garip dengesizliği ile!..
Çalınan yürek ne kadar benim olur artık?..Marifet sayar hali de!
Son pişmanlık denmesin,nahak!..Nadimi değilim sevmesinde!..
Fakat buruk bıraktığı çok oldu acizi!.Alışkanlığı böyle,aşk içinde!
Yanlış öğrenmiş vaktinde sevdayı ki rahmı asla bilmez sevenine!.
Ve ben muhabbet ile düşmüşüm eline!.Ah düşmeye gör bir kere!
Şaşırıp kalır acep daha ne etsem diye!..Namı yakışır ki cefa işte!..
Anlayıp ki bilmezden gelmek,ancak böylesinde bulunur aşk diye!
Tahammülü âlâ bilirim ama,sevmek yabancı,dil hasrete yenilince!
Yukarıda görüldüğü üzere atıp tutarım,hicran-ı yâre hapsedilince!.
Seven de ben tüten de!..Görülmez ise,nasıl tesellisi gelir fikrime?!.
Yok!..Huylu huyunda!..Yanlış bellemiş aşkı da hep azap diye diye!..
Gelip kurulmuş kalbin orta yerine!.Sevmeyi de bilmez gitmeyi de!..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
