TILSIM

BİR SEVDA

Bir sevda rivayetine dolanıp kaldım ki namım aşktır benim!

Laf dinlemez yâr da hep aksi ki umursamaz firaktır kâfirim!.

İki zıt heves düşmüş birbirine,ben sevdada o hep bilmezde! 

Medet dilesem, olmaz faydası! Pür sevdiğim ehl-i tegafülde!

Fikir etmeden dalmışım,aşk diye kör bir kuyuda garabetine!

Bulunmaz devası, bekledikçe insafı batıp kalmışım derdine!.

Fark edilmez ezam, kendim söyler ağıtımı, kendim dinlerim!.

Nale içinde beter halim! Zehr-i aşkı gönül sagarından içerim!.

Şaşkınlığımı, bundan say!. Latif sözleri ile canımdan geçerim!

Bilemem ki ahvalimi!. Sevda diye, belanın peşinden giderim!.

Bilirim, ilk ben değilim!. Nice ehl-i aşk içinde namsız bikesim!

Malum şerdir aşığa halim! Hepsi gibi sevda ile eriyip biterim!.

Yüceden takdir edilmiş akıbetim,muhabbet ile boyun eğerim!

Hiç bilmez, aşkı vefasızım!. Ben, bir onda tüten aşk-ı garibim!.

Görülür mü kaderin değiştiği?! Canı gönülden ihsana kaniyim!

Sevda rivayetinde kalmışım,gelmez yâr düşünde yaşar acizim!