Cana aşk, yüreğe saadet gerek! Nerdesin hâlâ tek çaresizliğim?
Şerrin nicesi bir bir geçip gitti fakat, sevmek ayrı! Ağır hasretim!
Hayatta değil miyim der isen, böylesi yarım yamalak!.. Benzeri!.
Ayrı düşen kulun her biri kendi cehenneminde! Yaşamak, sanki!
Ve bir nasihat! Visal bilmeyene sual etmeyin asla sevdin mi diye!
Çün yüreğimizin olanını,bitenini tek bilen Haktır külli gerçeğiyle!
Sıradan insan mı karar verecek çekilen hüznün azına ve çoğuna?!
Bir bak bakalım terkteki hangi kul elemimde geriyim der acısıyla?
El elin derdini türkü çığıra çığıra dinler ki asıl od düşmemiş kalbe!
Yaşamaksa yaşamak! Görünürde hepimiz diriyiz, can kalp elinde!.
Dilemek ile olmaz ölmek! Yaratılan değil, Yaratan alacak ömrü de!
Sayısız mısra kosam önüne, yine tabirine kâfi gelemem elemin de!
Bilmez gibisin,kalp tek tılsım Yüceden! O'ndan iyi mi bileceksin de,
Böyle yoruma girersin?!Benim canımda duydun mu azabı nâr diye?
İnsan ayrı ayrı terkte bile!. Kimi susup çabuk geçer sair muhabbete,
Kimisi de bulamaz yârinin dengini ki arz durdukça hep yaşar misali!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoésieSevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
