Hiç ar etmeden karşımda yârinim diye durursun ey bivefa!
Şu ana dek hangi sevmekle geldin,acizin tak diyen canına?
Sen değil miydin her an aşka yüreği dar eden dolu nazınla?
Çok iyi tanıdım seni!.Bütün kerametin,aşığından kaçmakta!
Sevmeni sakladığımda görünürsün yeniden aşk meramıyla!
Tutkum ile beslenir eziyetin,anladım,bunca gamdan sonra!..
Yüreğim dehşet içinde!..Nasıl bir kulsun ki ezam,sende sefa!
Güzel Rabbim,ihsanından sual olmaz da bu mu düştü paya?!
Ezelden aşkla sermestim,yârim dediğim gelmez iman-ı aşka!
Aşkı bildik ama!.Bin şükür sevdirene!.Lakin sen hiç konuşma!
Hiç ar etmeden salınırsın karşımda!.Aşksın ama,hangi sıfatla?
Bir ben yandım fazla cefana,kutsal sevmenin kıymetli hatrına!
Sendeki sevmek olaydı zaten acım katlanarak varmazdı katına!
Aslını bilmem mi sanırsın!..Hep beni aldattın,aşk-ı yâr tadıyla!..
Sen,kandırdım saydın acizi!.Oysa ki sevda hep razı ikna olmaya!
Hiç ar etmeden girdin yüreğe ve ben yine yüzüne baktım aşkla!..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
