Dünya ben misali dağılsa da ne sevdan kalsa ne de ayrılığın!.
Ömürce yüklenmek güç seni! Yok olsun bende cana darlığın!
Oysa alem kusursuz yaratıldı, neyin şerrisin de âyânsın aşka?
Fena fikir barınmaz sevende ama, her umudunda tutarsızsın!
Kalp taşır her kul,yaratılışın güzeli ki rızam bulunmaz esasına.
Hangi ara saptın asıldan? Unutma, sen de Hak elinden çıktın!
Alem bin zerreye bölünse de ne hüsranın kalsa ne de hicranın!
Nefese durdukça ümidimde düğümün zor!. Kâr değilsin aşka!.
Arz, eşsiz güzelden ihsandır! Nerden fenayı getirdin gönlüme?
Olmazın yaşamaz sinemde fakat, düşlerimde bile duramazsın!
Yürek sahibi her kişi, hilkat şaheseri de kabulüm yok şu haline!
Ne vakit ayrıldın hakikatten? Gafil, sen de ulu aşktan damlasın!
Yeryüzü pare pare olsa da ne dargınlığım kalsa ne pür ki azabın.
Yaşadıkça artan viransın gönlümde! Sevmek olmadın karşımda.
Alem, mutlak kusursuzun eseri! Hangi diyardan kayıp faciasın?!
Ne zamandır nisyansın öz aşka? Hiç sevilmez de kişi bu sıfatıyla!
Dünya ben misali dağılsa da ne sevdam kalsa sende ne ayrılığın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
