Yâr vefasız,aşk dermansız!.Kalmışım bir meçhulün ortasında yine!
Lafın kendine faydası yok!.Bir kâfirin ocağına düşmüşüm aşk diye!
Kul bilir kendini!.Anlarım ki hep böyle gidecek,ne etsem değişmez!
Ama,esas isyan yürekte!.Unut dedikçe direnir,ayrılığı kabullenmez!
Katıp karıştırır fakir hanemi,dinlemez de dinlemez!..Yâr der illâ ki!..
Oysa aciz bir tendir bendeki,bu zulme daha ne kadar dayanacak ki?
Ey yâr!.Unutma ki sen de bir kulsun ben gibi!..Bu hal nereye kadar?!
Sakın geçer diye küçümseme sevdamı!.Muhabbetim ki ebede çıkar!.
Değmezsin bilirim,onca sevmeye!..Bulunmaz ne ilacın ne de firarın!.
Takdir edilmeyen aşk,pul kadar değerli!.Huzurda az,gamda fazlasın!
Seni gönle sığdıramayan bu sevdaya düşman gibisin!.Ömre yazıksın!
Lakin,ne gelir elden?!.İmkansızın deryasında bir sana yakalanmışım!.
Bıraktım gelmediğin günün hesabını!Aşk diye hüsrana kapılanmışım!
Yâr vefasız,aşk dermansız!.Yine bilinmezdeyim sonumuz ne olur diye!
En iyi ben bilirim,fena gerçeğini anlamam!..Toz konduramam yârime!.
Ayrılıkta vefa,insafsızda aşk ne arar?Arz u sema firak ile dolsun isterse!
Yine de umudu kaybetmem!,o naz elbette beni bir gün anlayacak diye!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
