Öğrenemedim,ne seni sevmemeyi ne de senden vazgeçmeyi!.
Bu sebeple seni tüketemedim de iyi bildim kendimi bitirmeyi!.
Kalp hep sabırsız yâr denince ama,bendeki başka telaş içinde!.
Öyle çok gittin ki yokum diye,akıl almıyor ettiğini,sözün nafile!.
Pek hoş bilirim,terkinin dönüşlerini!.Tek atımlık kurşun misali!..
Ayran gönüllüm!..Onca üzülmek ardından neye benzedi şimdi?!
Yeminin var mutlaka!.Gidişinle,bu acizi tekrar tekrar öldürmeye!
Gitmeyi de öğrenemedim!..Başkası olsa kapı duvardı sevmelere!
Belki sıkıldıkça uğradığın yerdim gönlüne!.El insaf,aşka reva mı?!
Ah benim bivefam!..Bir düşün ki kulun ettiği yanına kâr kalır mı?!
Altı üstü üç günlük,beş nefeslik alem!..Aşkı bilirim tek değer diye!
Anla ki bitmez tahammül buradan gelir,sen gibi kıymet bilmeze!..
Gerçi onu da geçtim!..Halik kesin bilir,sevmek ile neler çektiğimi!.
Her elemle daha yakınız yüceye!..Aşk bende ise,terki hep sende!..
Yine öğrenemedim seni sevmemeyi!..Zor içinde tek sevapsın diye!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
