Halim hâlâ sen mucizesini beklemek!..Olur da seversin diye!
Oysa ki sevdam aleme şenlik,umarsızı insafa davet etmekle!
Olmazın kalbiyim!.Zaten hep böyle,nerde imkansız orda ben!
Muhabbet denince ki sen düştün bahtıma,değişmedim halen!
Çaresizin çıkarı,aşkın dermanı bulunmaz!..Yârim aşkla düğüm!
Cefasıyla ne yaşadım ne güldüm,bağımdaki tek pembe gülüm!
Henüz kaybetmedim sihrini!.Can diye sarıldığım tahammülüm!
Yaşıyorsam da daha,yine tek senden gelir tılsım-ı aşk,meskene!.
Bir yangın yerindeyim ama,sevmekle dönmüş yüreğim şenliğe!
El gün bile dayanamazken halime,mutluyum gönül türküsünde!
Her an sıradan belki yoksun diye ama,demadem bendesin yine!.
Sır buradan gelmiş ikimize!..Dayanırım eziyetine,sonum hep sen!
Ufacık gama gelemeyen yârsa,elemde ummanım olmuş ezelden!.
Olur iş mi şimdi bu diye sorulursa,cevap bivefamın tek ümidinde!.
Sen mucizesini beklemek ile geçer ömür,belki karşılığım olur diye!
Ama boyun eğmem!..Bedelle sevilseydi hep,aşk kalmazdı alemde!.
Akıldan uzak tuttuğum bu düşünce ama,başa gelince çekiliyor işte!
Kalbimin cefası,aşkımın belası!.Gelmediğin gönle aşkın tek mucize!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
