Yârin bahtı apak saadetten örülmüş, benimki onsuzluk ile!!
Bir defa yüzünü görmekse aşığına hayat verir bin nimetiyle!
Sanki istemez vefasız yaşamamı ki ermez gönlüme bir kere!.
Ne ettimse artık bilmem!. Varmaz bir kez haneye aşkım diye!
Sevilmeyen kulun azabı da eşsiz! Hoş yârinden gelir yüreğine.
Nice çare aransa, nebze ilacı da olmaz o zulmün açtığı yareye!
Boşuna denmemiş, bir sevdiğimdir dermanım diye meskene!.
Yâr yanımda olsun da isterse beteri gelsin eza üzeri cefası diye!
Malûm netice! Ne sevilen vardı canıma ne de bir avuntu gönle!.
Ben fakiri de yine hiçliğinde boğuldu, çok seviyorum sözümde!.
Yazgıya rıza elbet aşığın kanunu da ne kaybederdi biraz sevse?!.
Gün gün tüten yüreğimi bir defa sevdası ile erdirseydi visaline!..
Olsaydı, etseydi!. Nafile!. Yazılmayan mutluluk varamaz sevene!.
Söylenirim öylece kendimce!.. Sanki faydası oldu ya vaziyetime!.
Yârin şansı apak mutluluktan ibaret!.. Benimkisi de hep zifiri ile!.
Dönmedi, dönmeyecek de kavuşmaya!.. Demedem yâr derdiyle!
Kısmeti ayrılık olan kulun aşkı gelmeyecek bir sevmek düşünde!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoesíaSevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
