Bana,benden fazla düşman bulunmaz mevzubahis sen olunca.
Ne çektiysem,gönlümden!..Durmaz yerinde,yâr cana vardıkça!
Gel de suçla aşkı!..Vallahi vebal!..Kulda akıl olmadıktan sonra!.
Sevda neylesin,yâr neylesin?!.İdrak hep muhabbetin zaptında!
Yaşamak diye gelinen arz bile çok dar gelir,aşkı çökünce bağra!
Aşık nereye varsa aynı eza,an olsun gitmez ki gözünden sevda!.
Bir nefes alayım dese,olmaz ki ona müsaade,ayrılığın azabıyla!.
Gönle yârdan fazla düşman bulunmaz,aşığa insaf ile varmazsa!.
Başıma ne geldiyse,hep o vefasızdan!..Uğramaz hiç dermanıyla!
Ne mümkün kabahatin o nazda olması,yüreğim aşka koştukça?!
Tenim neylesin,can neylesin?!.Varlığım hep sevilenin eli altında!.
Alem derya,ben yâri arar ziyade!..Bulunmaz ki iltifatı olmayınca!
İster yerde ister gökte ol!..Değişmez ki azabın sevilmezsen aşkla!
Ben fakire özünden uğradı her felaketi!..O aşkı bilmeze takılınca!
Bana benden fazla düşman olmadı,hep eşsizin bâbında kalınca!.
Her dem yüzüme kapanmış sevmesi,ah ki gönlüm anlamaz hâlâ!
Aşk,zinhar kavuşmak olmaz böylesi yaban ile!..Kelam anlayana!.
Ne ben ne de gönül laf dinledi!..Külli rıza ile vardık aşk faciasına!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PuisiSevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
