Kime nasıl anlatılır bilmem böylesi elem,yok eşin benzerin!.
Hem el elin gamını türkü çığıra çığıra dinlermiş,yok tesellin!
Arştan tükenmez zulm diye indirilmişsin sana tüten haneye.
Ötesi gönül yangını!..Her dem kül olmak düşmüş nasibime!.
Yanıp duruyorum işte kendi alevimde,kızıl ayrılığın rengiyle!.
Var,git bayram et!.Sevenimi de aşkını da helak eyledim diye!.
Sen gibi elem de alemde bilinsin ki muhabbetin alnında leke!
Yürek içre sessiz sedasız çekerim çilemi,iyi ki sen gibi değilim!
Allah korusun şerrinden!.Sevdayı ilelebet aziz bilen ziyadeyim!
Sevmek,kötüye karışırsa hatayla,o vakit korkarım vebalinden!.
Hem bilmez misin muhabbet ile kötü çıkmaz aynı meskenden!
Sevmek def eder cümle fenayı da!..Ak karaya karışmaz fikriyle..
Şöyle bir sonuç çıkıyor ortaya,ikametimiz de çok ayrı yerlerde!
Ve ki kavuşmak hayal oluyor,hakikati görmek istemeyen kalbe!.
Sen gibi dertle nerede nasıl yaşanır bilmem!.Dilim git dese bile,
Aşk isyanda,dinlemez de yine!.Allanıp pullanıp gelmişsin acize!.
Aval gönlüm bilmeden aslını,atmış kendini cefana sevdam diye!
Can görmedi ana dek böyle zulüm!..Oldu bittiye geldin aşk diye!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
