Nasıl da sarılmışım şevki yârdan gelir diye aşkın saadetine!
Viran olsa bile alem dönüp bakmam ardıma hal nedir diye!
Sevda dolanınca ömre, hiçbir şey görülmüyormuş sihrinde!
Ehl-i kalp, ondan çün istermiş harabatını da çok sevmek ile!
Kalmasın sahtesi de alıkoymasın yüreğini, özünden fikriyle!
Muhabbete öz cevher kâfi!. Gerisi, fazladan yer tutar kalpte!
Gereksize ne hacet! Bir sevmek yeter, sırrı bilenin hanesine!.
Nasıl da sarılmışım yâr düşüncesine!. Aşka, neden bilmekle!
Ayırmam an olsa da yüreğimden, hakikati ziyade sevmekle!.
Bu kuvvet, taşıyacak canımı ebede!. Nice aşk olsam, az bile!.
Bu cezbede, ne alem umrumda ne yaşamak!. Yâr yeter, diye!.
Ehl-i yürek, ondan çün bekler yıkılmayı, sadece muhabbetle!
Toz toz olup erişmek neşedir ağlar halime, nedeni sevmekle!
Savur canım gönlümü, visali bilmez aşkın ile! Sabrım yine de!
Takatin nihayeti, sevinç! İsyan olmadan erdim sevdama diye!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
