TILSIM

GERÇEĞİNİ SÖYLEYEYİM...

Gerçeğini söyleyeyim ki kulak asmadım çoğu sözüne!..

Yaşamdan öğrendim ki aşk söyler son lafı ötesi nafile!..

Hüzne düştü mü kul bir kere ki artık diline ne gelir ise!..

Ne kadar asıp kessek de aslımız zayıf,yazgı nihayetinde!

Ama aşığı iyi tanırım kendimden!..Kah akil kah divane!..

Bir yar düşünde mest,döndürür dünyayı bir anda aleve!

Kaç gemi batırdım bugüne dek bilmem,aşkın destinde!.

Sevmek böylesi hadsizdir bazı,bazı!..Vebali sevmek ile!..

Yokta kalırım arada,ya o canı kaybedersem endişesinde!

Ardından dev misaliyim!.Aşk ayrılığa boyun eğmez diye!

Bu yüzden dinlemem kelamı!.Kararım yüreğimin elinde!

Öyle bir sihir ki sevmek,kafa tutar arada öz haneye bile!.

Bu zayıf ten peşindedir her dem,bikes sürünür yârinde!..

Kaptırmış da gider!.Menzili ki sadece kavuşmak üzerine!

Bırak alemi bir yana!..Aşk ne zaman sığdı ki bilinenlere?!

Nasibimiz neyse,dolu dolu içelim!..Bir daha geçmez ele!.