Haberin olmaz bilirim,sevdan tenimden ayrılmaz bir an bile!.
Yâr gönlün kuş tüyü sefasında salınır,yumuşacık aşk destiyle!.
Ben misali garipse bekleyip durur azıcık ferahına ereyim diye!
Dünya hali işte!.Kimi sarayda yaşar kimi yoksul olur bâbında!
Tafrası sarmış afakı da bir kere görmez yanıp yakılanı uğrunda!
Aşkın şahanesi kendi derdinde,umru mu olur kapıdaki gedaya!
Sorulsa hesabım canından,pür ü pak ki lekesiz ak kaşık sayıla!.
Her kul kendine göre yontar ise billahi ki yok ne şer ne de fena!.
Herkesin adaleti kendinden yana!..Yâr da böyle gelmiş sevdaya!.
El altında dur fakat,tek sualin ki olmasın ettiklerime der fikrince!
Eyvah!..Aşkım da kendisi cellat da!..Kim dayanır böylesi eziyete?!
Yıktı gönül meskenimi başıma!..Hâlâ da sabır ister muhabbetine!.
Beni mucize sanıyor galiba da yükledikçe yüklüyor azabı sırtıma!.
Etim ne budum ne!..Aşkın karşısında zayıf bir kişiyim de sonuçta!
Karartmışım gözümü seni seviyorum diye de akibetimiz nereye?!.
Yine bilmezsin diye söyleyeyim:can vadesi kadar,aşk ise sonsuza...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
