Yıkılmaktır,enkaz denilen de görmedin ana dek aşkı harap!.
Ben ki hep sana gönüllüyüm!..Koyup geçer mi seni bu kalp?
Arada bir ah u vah etsem de inanma!..Aşığın şanından gelir!.
Ama,esası yok,sadece bir nebze sitem!.Asıl bilmeyenin kâfir!
Ah ki pür muhabbet senden gelip de şu yüreğime neler eder?
Nasıl anlatılır henüz tam öğrenemedim!..Kelamı çaresiz eder!
Var git istersen arz durdukça!..Yıkıldım demem!..Muhabbetim!
Ardında kalan,uzaktan enkaz ama,pahasız aşkı bir ben bilirim!
O yıkık dökük yürekte ne senler keşfederim!.Yabanı anlamaz ki!
Kem sözün yeri bulunmaz,hoş sevmek ile dört yanı abad sanki!.
Kul kelamının hükmü geçmez bu kalbe!.Tek sana yürek eğerim!
Sevmek ile helak olan bir cansam,bir nazarın da bil ki bin dirim!
Yıkılmak ne demek ki?!.Aşktır her anımı inşa eden,ben severim!.
Nice yandım desem de alaz-ı aşkım diye diye hep sana dönerim!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
