TILSIM

İKİ DARGIN...

İki dargını barındırır yürek meskenim!.Biri ben biri de sevdan!

Takat komamış onca ayrılık tenimde,unutulmuş hal-i handan!

Neşem belledim en son anı,yâr gönlüme varmış tek nazardan!

Sonra da sırra kadem bastın,hatırlamakla kalbim yerle yeksan!

Ötesi ki daha fena!.Ya can geçti ya ben geçtim sensiz sevdadan!

Ne de olsa öncesiyle ahiri yalnızlıktan ibaret!Dönüş ah ü figana!

Şikest yüreğe olmazmış deva,sevdiği yârin iltifatından ayrı şifa!.

Gerçeğin hep elem dolu!.Kabulü de güçtür her vakit aşk kuluna!.

Aşk çok,sevilen yok hâlâ!..Ne eyler avuntu şu fakirin küs canına?!

Muhabbet dönerse sırtını ehl-i aşığa,her sevmek yalan bağrında!.

Hangi kişi unutturur o nazın tutkunluğunu da varır haneye aşkla?

Olmaz ki vallahi!.Kalp birine kenetlenmiş,bulunmaz emsali cana!

Revam desem vaziyete,canla sevda kapını bekler,visalin boşunda!

İki dargın ama,ümide durmuşlar an be an,geçilmez aşkın tadında!.

Laf anlayana!..Tak ettin muhabbete desem,hiç olmaz umrunda da!.

Aşkı da kendine benzettin bivefa!..Gülmeyi de unuttuk her cefanda!