Söyle de bileyim aşkı böylesine bilmezliğinin diyarı neresi!.
Hiç mi görmedin seven? Kötüsün hem aşkı hiç tanımaz gibi!
Oldukça da ayrıyız! Ben sevmenin tek zerresine dahi kurban,
Sense hâlâ yok diye ayak dirersin!. Taşa döneceksin inattan!.
Arada sırada düşünürüm, orta yolu bir bulabilseydik seninle!
Gamsızlığı, bile öğretirdin bana! Aşk ile su serperdin hasrete!
Ben ise sevdayı anlatırdım sana!. Belki de beni severdin bile!.
Sana benzeyeyim desem,olmaz! Benden zalim kul çıkmaz ki!.
İnan ki sen gibisinde anlayış olmaz!. Sonumuz ki şerle çevrili!.
Anlat desem malumunu, onu da hiç beceremezsin, hep boşa!.
Çaresizlik buradan gelir gönlüme! Gayretim dahi daima heba!.
Ve sonra bir isyan olup da dalarsın benliğime! Öfkem kavurur!.
Hani oldu, halin budur! Geriye kalanımı, terkin ile dağıt, savur!
Bende bu yürek durdukça korkma,daha çok bahanelerini bulur!
Yârin kabahati olur mu hiç?! Külli kusur sadece seven kulundur!.
Anlat hadi meramını!. Bu aciz yürek,nasıl olsa bir çaresini bulur!
Muhabbetin bende yaşadıkça anla ki bu yürek daha çok yorulur!
Hiddetim geçer elbette, durulurum lakin sen?! Her an sonsuzum!
Kara ile ak arasında yaşam!. Elden ne gelir ki?! Sensiz bir kulum!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
