TILSIM

GÖNÜL AŞKTA,CAN DARDA!

Gönül aşkta,can darda!Ey yüreğin sultanı umrunda mı halim?!

Hiç sanmam!.El elin derdini çalgı çengi ile karşılarmış eziyetim!

En kötüsü,bana da el dedirttin ya bunca vakit sonra dahası ne?!

Aldın kalbi kattın önüne,attın türlü elem içre!.Şimdi hal bigane!.

Oysa tek bendim dilsiz sabır ile katlanan ettiğine ve edeceğine!..

Ne çabuk yabancı belledin hanene!.Ah ü figan da yetmez cevrine!

Yokluk fakirhanesinde aşkını çekerim durmadan,''Ya takat!'' diye!.

Can darlığım da senin şaheserin!.Sevda görünen,esas-ı felaketim!.

Aman nedir bilir misin sen?!.Yıkılan aşkının altında türlü eziyetim!..

Gel desem şifam namına,günahını bile vermezsin ihsan olur diye!..

Bu acizse bir yaşam verdi muhabbetine,olmadı ki adalet aşkta bile!

Gönül desen kendini bilmez!..Takılıp kalmış,yâr tadıyla sermestim!..

Vay halime ki rahmı bilmezden gam u hali anlamasını beklemişim!..

Sevdim diye düşmüşüm zulmüm ocağına da hâlâ farkında değilim!..

Gönül aşkta,can darda!..Ey yürek musibeti umrunda mı vaziyetim?!.

İhtimal dahi vermem!.Olmayanı yoktan var edemem,ilahi takdirim!..

Amma velakin en dar zamanımda dahi tek sensin aşk diye bildiğim!..