Şahtın,şahbaz oldun,aşka bin bir bahane bulmak hünerinde!
Onca zaman olmuş alem yaratılalı da görmedim sen üzerine!
Laf ebeliği denen marifet ise senin ile bulmuş tüm manasını!.
Bırakın söz geçirmeyi,laf anlatabilene aşk olsun,yok abartısı!..
Ben de vazgeçtim epeydir,dinlemekten,aman dilemek nafile!..
Kendimi mısralara vurdum,çıkmadık canda ümit hep var diye!
Her sesle,her heceyle ördüm yazgımı,helal olsun değişirse de!..
İrade tek,mutlak!..Tükenene dek eziyetim olacaksın sevmekle!.
Şahbaz ettim seni türlü cefaya,en hoş senin elinden gelir cana!.
Var,sür hükmünü!.Bir kere aşk ettim ya seni!.Vah ki eyvah bana!
Kokunun ecele ne vakit faydası oldu ki aşkından geri kalayım?!.
Dön sırtı durmadan bu acize de ben yine sevda gülleri sunayım!
Ezberimdir,yeni değil bu hal!.Hangi seven,asıl değeri görmüş ki?
Şimdi de ben bulayım?!Yârim her an şu kuru canıma kasıt misali!
Şahbaz eyledim seni,tüm gidişlere!.Alıştım ona da iki karış arzda!
Sandığın gibi geniş değil alem!.Her uzağının sonu,hoş sevdamda!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
