Hasretin ateş denizinde boğulur bu gönül seni her andığında..
Durulmasına durulur da canımı zehir ettikten sonra sevdama!
Ruz u şeb aynı,bulunmaz birbirinden farkı,sonu terk neticede!
Kalpte kaos ve girdap hüküm sürer,bu fakiri düşünen nerede?!
Hane çoktan yıkılmış başıma,şenlik etsin gayri deyin o zulme!.
Unutmaz fakir,yâri sevmeyi!..İlletim oldu,sevinsin deyin kâfire!
Gönül diken üstüne,acep o naz yüzünü hiç göstermeyecek mi?!
Dil de heves de sevdada!..Canımı alan borçlu gider Hak katına!
Vakitsiz gelen ecel değil,bir gamsız yâr yetti arzdan ayrılmama!
Ha varım ha yokum!..Zaten hiç nazarı itibara alamadı sevmemi!
Kıvılcımdan nâra döndüm!.Devamı olmadı,kıskandı bir katreyi!
O kadar kötü müydüm ki reva eyledi ben fakire bunca zilletini?!
Muhabbet dedikçe döndü sırtını,an olsun tattırmadı hoş buseyi!
Yâr dedikçe döndü bilinmez musibete,canım gönülde diye diye!
Yare yare yer etti!!.Saymadım da kaç elem ile yerleşti yüreğime!
Yine de o naz haklı hep!..Aşkla gelen her şey düğün dernek diye!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoesíaSevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
