Acizi aşk saymayan cefa, sen ettiklerinden utan! Ben, yârsız kaldım!
Dolanıp durdum ah ü figana,sevemedin de aşkta karşılıksız kaldım!.
Çaresizini yürekten bilmeyen nazım,canıma hep ezayım diye vardın!
Çetrefil yalnızlıktan çıkamadım,yâr gelir elbet diye sevdaya sığındım!
Ne sevilmeni bildin ne kıymetini! Hayalinde bile kalpte yarım kaldın!.
Ben uğraştım susturayım diye hicranı, olmadı!. Ömrümce tarumarım!
Gönlümü aşk saymayan eza,sen ettiklerinden utan,ben yârsız kaldım!
Karışıp kaldım nale vü feryada, bilmedin, çıkmaz muhabbete vardım!.
Nasipsizini kalp görmeyen zulmüm,kem bahtıma hüsranınla darıldım!
Keşmekeş bikeslikten kurtulamadım,naz erişir imdada diye inandırdın!
Medeti de bilmedin şikestimi de!. Şer feleğin tuzağında, bir ben kaldım!.
Hanedeki yaren karşı durdu terkine de nafile!. Kanar halinde onmadım!.
Varlığı,muhabbet etmeyen şer! Sen ettiklerinden utan,ben yârsız kaldım!
Gark oldum, külli elem ü tasaya, duyamadın da akıbette helaka vardım!..
Garibini aşktan saymayan fena, sen ettiklerinden utan,ben yârsız kaldım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TILSIM
PoetrySevilen bir tılsım içinde doldu gönle,sevdim dedim yetmedi!..Yüreği serdim önüne,aldı gitti de bir kez yârim demedi!..
