Mr Player //BTS Greek FF

Κεφάλαιο 11

Ο Jimin  άνοιξε την πόρτα του διαμερίσματος του πλέον έχοντας γυρίσει από το αεροδρόμιο όπου και είχε τελειώσει της πτήσης του για σήμερα.

Σαν αεροπόρος που ήταν φυσικά δεν γυρνούσε σπίτι του κάθε βράδυ διότι δύο φορές την εβδομάδα είχε αναθημενες της πτήσης γυρισμού από Seoul στο Tokyo η οποία ήταν η καθημερινή διαδρομή του αεροπλάνου του. Για αυτό το λόγο και εκείνος είχε ένα ακόμα σπίτι στο Τokyo για να κοιμάται αυτές τις ημέρες.

"Μωρό μου γύρισα."Ξεφωνησε καθώς έβγαζε τα παπούτσια του και κρέμασε το παλτό του και η φωνή της Λιζας που τον καλώς όρισε από το σαλόνι αντήχησε μέχρι το μικρό διάδρομο στο οποίο εκείνος βρίσκεται.

Εκείνος κατευθύνθηκε προς τα μέσα αφήνοντας τα κλειδιά του και τον σάκο του στην άκρη δίπλα από ένα μικρό τραπεζάκι το οποίο βρισκόταν στην γωνία πριν πλησιάσει την Λίζα και αφήσει ένα μικρό φίλη στο κεφάλι της καθώς εκείνη είχε ακόμα χωμένο το πρόσωπο της σε ένα περιοδικό που το διαβάζε με μεγάλη προσοχή.

Εκείνος δεν είπε κουβέντα μην θέλοντας να την αποσπάσει και πήγε μέχρι την κουζίνα γεμίζοντας στον εαυτό του ένα ποτήρι νερό το οποίο το πήρε στο χέρι και γύρισε πάλι στο σαλόνι.

"Τι βλέπεις?" Εκείνος ρώτησε τελικά πριν φέρει το ποτήρι στα χείλη του να πάρει μια γουλιά.

"Νυφικά." Στο άκουσμα των λέξεων της εκείνος έφτυσε το νερό καθώς άρχισε να βήχει διότι του ήρθε απότομα και πνίγηκε.

"Σιγά με το νεαρό ρε Jimin, θα πνιγείς." Εκείνη σηκώθηκε και πήγε κοντά του αμέσως χτυπώντας τον ελαφρά στην πλάτη μέχρι που ηρέμησε κάπως.

Εκείνη τον κάθισε στον καναπέ και μετά άρχισε να γελάει λίγο στο πλέον κόκκινο πρόσωπο του.

"Γιατι τα βλέπεις αυτά ακριβώς? "Ρώτησε πλέον καθαρά ανήσυχος διότι σίγουρα δεν είχε καμία σκέψη για παντρειες γενικά αλλά ιδικά τώρα που τα συναισθήματα του είναι όπως είναι.

"Είναι το περιοδικό της εταιρείας και το διάβασα να πάρω μια ιδέα το τι γίνεται. Γιατί μην μου πεις ότι τρόμαξες μην ζητήσω παντρειά.?" Εκείνη τον ρώτησε στα ίσα αυτό που σκέφτηκε κάνοντας το Jimin να αισθάνεται λίγο άβολα με την ωμή αλήθεια που σαν χαρακτήρας πάντα την πετούσε δίχως να νοιάζεται.

" Δεν είναι ότι δεν θέλω να σε παντρευτώ η κάτι τέτοιο απλά είναι νωρίς ακόμα. Αυτό είναι όλο." Εκείνος της απάντησε καθώς άρπαξε το ποτήρι με το νερό που άφησε στο τραπέζι να πάρει μια γουλιά ελπίζοντας η συζήτηση να αλλάξει.