Ο Jungkook κοίταζε την γυναίκα ντυμένη στα άσπρα που εδώ και κάμποσες ώρες του έκανε ερωτήσεις με έναν φιλικό τρόπο.
Το θέμα του ήταν ότι το βλέμμα της φαινόταν σαν να μην άρεσε της απάντησης του που ήταν περισσότερο αρνητικές.
Μα δεν εφτεγε εκείνος. Είχε απαντήσει ένα σωρό θετικές, γιατί μια δύο τρεις αρνητικές την πείραξαν? Αφού δεν ήξερε, δεν θυμόταν, απαγορεύεται να μην θυμάται?
"Ώστε δεν θυμάστε ότι είστε παντρεμένος?" Ξανά επέμεινε εκείνη στην ερώτηση που του έκανε πριν.
"Δυστυχώς όχι. Μα γιατί παντρεύτηκα? Δεν είμαι πολύ μικρός για γάμο?" Ρώτησε εκείνος κοιτάζοντας με ένα παιδικό θα έλεγε κανείς ύφος.
"Όπως σας είπα και πριν κύριε Jungkook, δεν είστε 16 όπως νομίζετε." Η νοσοκόμα του υπενθύμισε όσο ποιο γλυκά μπορούσε μα δεν μπορούσε παρά να παρατήρηση ένα βλέμμα απογοητευσης στο πρόσωπο του ασθενή της.
"Και Jungkook γιατί με ονόμασαν? Δεν μου αρέσει." Εκείνος ξεφωνησε, σταυρονοντας τα χέρια του μπροστά στο στήθος του ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
"Είναι πολύ ωραίο όνομα. Είμαι σίγουρος ότι σε αυτούς που σας αγαπάνε και στην γυναίκα σας θα αρέσει πολύ." Ο γιατρός ο οποίος μόλις μπήκε μέσα στο δωμάτιο του είπε, έχοντας έρθει να ασχοληθεί με τον ασθενή, μετά που έδωσε τα νέα στους ανθρώπους που ενδιαφέρονταν για εκείνον και περίμεναν για κάποια νέα.
" Πως είναι η γυναίκα μου? Είναι όμορφη? Με αγαπάει πολύ?" Το πρόσωπο του Jungkook έλαμψε σαν ένα μικρό παιδί στο άκουσμα ενός γλυκίσματος καθώς η περιέργεια του ξύπνησε μέσα του για αυτό τον άνθρωπο που του είχαν αναφέρει μα δεν θυμόταν καθόλου.
Του είχαν αναφέρει ότι έχει έναν αδερφό, μα για κάποιο λόγο εκείνον τον θυμόταν ολίγων οπτικά το όνομα του δεν το είχε ακόμα όμως. Τι γυναίκα του πάλι δεν την θυμόταν καθόλου και η ύπαρξη της ακούγονταν σαν ένα ελκυστικό μυστήριο στα αφτιά του.
Ο γιατρός πήρε μια στιγμή να σκεφτεί, φέρνοντας στο μυαλό την κοπέλα που φαινότανε τοσο ανήσυχη και τον είχε παρακαλέσει να τον δει μόλις της επιτρέψει.
"Η γυναίκα σου είναι πολύ όμορφη. Και ήταν τρομερά ανήσυχη για σένα. Όλοι οι φίλοι σου ήταν βασικά μα εκείνη για κάποιο λόγο πάρα ήταν." Στην απάντηση του γιατρού αυτή, ο Jungkook χαμογέλασε γλυκά πριν ακουμπήσει την πλάτη του πίσω στο κρεβάτι, αισθανοντας μία ηρεμία, σαν να λαχταρουσε να το ακούσει κάτι τέτοιο.
CITEȘTI
Mr Player //BTS Greek FF
Fanfiction-"Δεν ταιριάζετε.. "Είπε καθώς έκανε ένα βήμα πιο κοντά της "και νομίζω μπορώ να σε ικανοποίησο πολύ καλύτερα." ------------------------------------------------- -"Δεν νομίζεις ότι το παρατραβας το αστείο?" Τον ρωτάει εκείνη, δίνοντας του ενα αγριεμ...