Η Σοφία φόρεσε μια ζακέτα πάνω από τους ώμους της καθώς σηκώθηκε από το κρεβάτι και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο του Jimin, να τον τσεκάρει όπως η Λίζα της είχε πιει.
Η αλήθεια είναι ότι το είχε βρει περίεργο το να υπνοβατι μα δεν ήταν απίθανο, ήταν κάτι που απλά εκείνη δεν γνώριζε για τον Jimin.
Σιγανά λοιπόν, για να μην κάνει φασαρία, άνοιξε την πόρτα του υπνοδωματίου του και μπήκε μέσα, περπατώντας στης μητες μέχρι κοντά στο κρεβάτι του, όπου και θα μπορούσε να έχει μια θέα από το πρόσωπο του.
Όμως μόλις εκείνη έσκυψε πάνω από το κεφάλι του, το κεφάλι του Jimin ο οποίος ήταν ξύπνιος, κουνήθηκε και την αντικρίσε, κάνοντας το δωμάτιο να γεμίσει με την ξαφνιασμενες φωνές που άφησαν και οι δύο στην απρόσμενη φιγούρα του προσώπου του ενός του άλλου μπροστά τους.
"Στο καλό! Παραλίγο να πάθω συγκοπή ρε!" Του φώναξε η Σοφία, καθαρά σκιασμενη από το γεγονός ότι ήταν ξύπνιος, διότι δεν το περίμενε κιόλας τέτοια ώρα που ήταν.
"Συγνώμη αλλά πως φταίω εγώ τώρα. Εσύ ήρθες πάνω από το κεφάλι μου σαν το χάρο δίχως καν να ανάψεις ένα φως. "Ο Jimin της είπε, πλέον έχοντας σηκωθεί σε καθιστή θέση και έχοντας τεντωθει για να φτάσει το κουμπί που ανάβει το φως.
Μα καθώς έκανε αυτό το απότομα τεντώμα εκείνος άφησε ένα εκφωνημα πόνου, έχοντας ξεχάσει τα σπασμένα του πλευρά και το γεγονός ότι δεν του επιτρέπεται να κάνει απότομες κίνησης.
"Πρόσεχε!" Η Σοφία έτρεξε κοντά του δίχως να σκεφτεί τίποτα, πλέον βρίσκοντας τον εαυτό της, κρατώντας τον jimin ανάμεσα στα χέρια της, το πρόσωπο του πλέον ακριβώς μπροστά στο δικό της, η απόσταση κοντινή.
Για κάποιο λόγο εκείνος έμεινε σιωπηλός, τα μάτια του δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν από τα δικά της, σαν να είχε βυθιστεί μέσα τους και η αλήθεια ήταν ότι είχε, διότι το μόνο που σκεφτόταν εκείνη την στιγμή εκείνος ήταν το ποσό όμορφα ήταν αυτά της τα μάτια και το ποσό η καρδιά του χτυπούσε, αντικριζοντας τα.
"Κάτσε να σε βοηθήσω." Η φωνή της Σοφίας τον έβγαλε από την βουτιά που είχε κάνει, καθώς τον έσπρωξε πίσω σιγανά και μετά πάτησε το κουμπί, ανάβοντας τα φώτα, πράγμα που έκανε τα μάτια και τον δύο να κλείσουν για μια στιγμή μέχρι που συνηθισαν στο νέο περιβάλλον.
" Γιατί ήρθες?" Ο Jimin ρώτησε, καθώς το ένα χέρι του ήταν άκομα πάνω από το ένα μάτι του, τριβοντας το απαλά.
YOU ARE READING
Mr Player //BTS Greek FF
Fanfiction-"Δεν ταιριάζετε.. "Είπε καθώς έκανε ένα βήμα πιο κοντά της "και νομίζω μπορώ να σε ικανοποίησο πολύ καλύτερα." ------------------------------------------------- -"Δεν νομίζεις ότι το παρατραβας το αστείο?" Τον ρωτάει εκείνη, δίνοντας του ενα αγριεμ...