Mr Player //BTS Greek FF

Κεφάλαιο 51

Τα ματιά της Λιζας κοίταζαν μπροστά παρόλο που πλέον το βλέμμα της ήταν άδειο, έχοντας ταξιδέψει πίσω στο χρόνο και σε μια από τις χειρότερες στιγμές της ζωής της.

"Εγώ και η Σοφία ζούσαμε μερικά τετράγωνα μακριά η μία από το σπίτι της άλλης και μερικές φορές η γονείς μας μας άφηναν στην γειτόνισσα μου. Μια κοπέλα στα νέα, ονόματι Αγγελική, που εμένα δύο ορόφους ποιο πάνω." Η Λίζα άρχισε την εξήγηση της και ο Jungkook απλά κάθισε σταυροποδι στο πάτωμα, μπροστά της, δύνοντας της όλοι την προσοχή του.

" Την είχα σαν μεγάλη αδερφή, και εγώ και η Σοφία την συμπαθουσαμε πολύ και παρόλο που ήταν μεγαλύτερη μας και πήγαινε πανεπιστήμιο, δεν μας φερονταν ποτέ της σαν παιδιά." Η Λίζα πήρε μία ανάσα, καθώς τελείωσε αυτή της την πρόταση, τα χέρια της σφυγοντας το ένα το άλλο.

" Μία Παρασκευή λοιπόν, οι γονείς μου έπρεπε να φύγουν στα ξαφνικά και μου είπαν να μην μείνω μόνη το βράδυ και να πάω στο σπίτι της και εκείνο το απόγευμα αυτό έκανα. Πήρα την τσάντα μου για να κάνω τα μαθήματα μου εκεί και όταν έφτασα στην πόρτα του διαμερίσματος της, πήρα το κλειδί που έκρυβε κάτω από το πατακι και ξεκλείδωσα, θέλοντας να την τρομάξω για πλάκα. "Ένα λυπηρό γέλιο άφησε τα χείλη της, δίνοντας το ποσό μετάνιωσε που δεν είχε χτυπήσει αυτό το κουδούνι εκείνη την μέρα.

" Όταν μπήκα μέσα στο σαλόνι, πρόσεξα το πάτωμα γεμάτο σπασμένα τζάμια, το γιαλινο τραπεζάκι μπροστά στο καναπέ ήταν πλέον κομμάτι, και το άσπρο χαλί ήταν στολισμένο με κόκκινους λεκέδες." Εκείνη άφησε τα χέρια της να αγκάλιαση τον εαυτό της, καθώς έσκυψε το κεφάλι, βρίσκοντας δυσκολία στο να συνεχίσει να μιλάει.

" Κ-και, εγώ απλά πάγωσα. Μέχρι που η φωνή της να φωνάζει έφτασε στα αφτιά μου από το δεύτερο όροφο όπου τα δωμάτια βρίσκονταν.... Εκείνη την στιγμή τα πόδια μου απλά έτρεξαν πάνω, το μυαλό μου δεν είμαι σίγουρη αν καν σκεφτόταν κατι. Απλά αντέδρασα έτσι." Η Λίζα σήκωσε τα μάτια της εκείνη την στιγμή συναντώντας του Jungkook ο οποίος την κοίταζε με ένα συμπονετικο βλέμμα που την πόνεσε και ξανά εστρεξε τα μάτια της στο πάτωμα.

" Ο διάδρομος ήταν καλυμμένος από λεκέδες αίματος και τα μάτια μου ήταν στο πάτωμα καθώς τα βήματα που έγιναν ποιο σιγανά, μέχρι που η φωνή του έφτασε στα αφτιά μου." Πλέον εκείνη κουλουριασε το σώμα της τα χέρια της καλύπτοντας τα αφτιά της, σαν να μπορούσε να το ακούσει ξανά όπως εκείνη την ημέρα.