Mr Player //BTS Greek FF

Κεφάλαιο 35

Η Λίζα το είχε ρίξει στην δουλειά σήμερα καθώς ήταν η πρώτη μέρα της έκδοσης της στήλης που είχε αναλάβει.

Και αυτό το γεγονός της είχε απασχόληση το μυαλό όλοι μέρα με επιτυχία, ξεχνώντας την όχι και τόσο ευχαριστεί συζήτηση που είχε εχτές με την Σοφία.

Μια συζήτηση που κόπηκε απότομα μιας και ο Jungkook γύρισε στο γραφείο και εκείνη μετά έπρεπε να φύγει να συνεχίσει την δουλειά της, όμως παρόλο που η συζήτηση ήταν κοντή σε διάρκεια ήξερε καλά ότι η συμπεριφορά της είχε εκνεύριση την φίλη της.

Μα δεν την ένοιαζε πολύ αν είχε εκνευριστεί, στο κάτω κάτω εκείνη της είχε προκαλέσει πολλά παραπάνω από έναν απλό εκνευρισμό. Για αυτό και εκείνη αποφάσισε να της χαρίσει μια μικρή ταραχή, τώρα που η μέρα σχεδόν εφτανε στο τέλος της και βρήκε χρόνο να κάνει ένα μικρό διάλειμμα, πριν συνεχίσει την δουλειά για άλλες δύο ώρες, όπου και σχολαγε.

---Μετατόπιση---

Η Σοφία μόλις είχε βγει από το μπάνιο, έχοντας κάνει ένα ντουζάκι και χαλάρωση το μυαλό της κάτω από την ωραία αίσθηση του ζεστού νερού.

Εκείνη πλησίασε τον καναπέ και έκατσε, ρίχνοντας τα μάτια της προς το κινητό της για να δει την ώρα, αναρωτουμενη πόσο ακόμα θέλει για να γυρίσει ο Jungkook σπίτι.

Μα μόλις πήρε το κινητό στα χέρια μια ενημέρωση εμφανίστηκε, πιάνοντας την απροετημαστη μιας και ήταν ένα μήνυμα από την Λίζα.

Εκείνη δησταξε να το ανοίξει για μια στιγμή μα η περιέργεια της τελικά νίκησε τον φόβο της και το ανοίξε.

"Δεν ξέρω αν σου έπεσαν στην αντίληψη κάτι κόκκινα σημάδια στο λαιμό του άντρα σου. Αυτή είναι μόνο η αρχή."

Τα μάτια της Σοφίας άνοιξαν διάπλατα μην πιστεύοντας στα μάτια της. Εκείνη διάβασε και ξανά διάβασε τα γράμματα, κάθε φορά θυμωνοντας και λίγο περισσότερο μαζί της.

Δεν την είχε ικανή να φτάσει σε τέτοιο σημείο μα φαίνεται έκανε λάθος. Η φίλη της ήταν παραπάνω από θυμωμένη και αυτό ήταν φανερό.

Μα αυτό που ενόχλησε την Σοφία ήταν ότι εκείνη το έκανε επίτηδες ενώ η ίδια την είχε πληγώσει άθελα της και είχε μπλεχτεί σε μια ιστορία που ειλικρινά θα έκανε τα πάντα να γύρναγε τον χρόνο πίσω και να την αλλάξει.

Πως μπορούσε εκείνη να φέρετε έτσι ενω εκείνη πέρασε και περνούσε από τόσο πόνο και τύψεις κάθε λεπτό? Πως μπορούσε να σκέφτεται μόνο τον δικό της πόνο? Δεν ήταν δίκαιο.