I want you 2

Part 1

POV Liv

Ruw draai ik me om en geef hem een harde klap. Ik kijk hem snel aan en zie een straaltje bloed langs zijn wang naar beneden glijden. Snel zet ik een paar stappen bij hem vandaan en hef mijn wapen. Hij zet stappen dichterbij en houd zijn handen omhoog. Ineens worden er hard 2 handen op mijn schouders gelegd. Van schrik laat ik het wapen vallen en ik hoor het kletteren. Ruw word er een elleboog bij mijn keel gezet en een wapen tegen mijn hoofd. Snel scan ik de omgeving maar ik zie nog niks. Dan ineens hoor ik achter me hard geschreeuw. Een kleine glimlach komt er op mijn gezicht. Ik zie de man voor me verwilderd om zich heen kijken. Als ik een paar schoten hoor valt hij ineens op de grond. Hard gekreun verlaat zijn mond en langzaam komt hij te liggen in een plas bloed. Ruw word ik omgedraaid. Ik kijken naar de vele mensen voor me. Meteen heffen ze hun wapen maar niemand doet wat.

'Laat haar los!' word er geschreeuwd. Ik voel dat de greep in zijn arm alleen maar erger word. Een paar mensen richten het wapen in de lucht en laten een waarschuwingsschot horen.

Met een harde suis vliegt er ineens een kogel langs mijn hoofd. De man achter me begint hard te schreeuwen en hij laat me los. Snel zet ik een paar stappen weg en draai me weer om. De man die op de grond ligt is in zijn knie geschoten en de man die mij vast had is zijn schouder. Mensen rennen snel langs mij en richten zich op de mannen. Ik loopbaan buiten en sta te wachten. Ik leun tegen 1 van de politie auto's aan. Al snel zie ik de verdachte naar buiten komen. De 1 licht op de brancard en de ander heeft een simpel verbandje om met een mitella. De gene op de brancard word Nasr het ziekenhuis gereden en de anders word ruw in de auto gezet.

'Gaat ie?' 'Altijd.' zeg ik simpel. Jelle loopt op me af en neemt me in zijn armen. Hij drukt een kus in mijn haar. Stevig sla ik mijn armen om hem heen als we worden onderbroken door wat gekuch achter ons.
'Heey Liv. Uhm... zoals je ziet zijn de verdachten opgepakt. Wij willen je namens het hele korps weer eens bedanken. Ik neem aan dat je nog even mee gaat?' zegt Eric. Ik geef hem een vriendelijke glimlach en knik ja.

Tja ik doe wel vaker een klus voor de politie. Jelle is de zoon van Arthur en weet dus ook als 1 van de weinige alles over mij en mijn verleden. Hij is hier 2 jaar geleden heen verhuisd. Thuis volgde hij een opleiding op de Police Academy maar 2 jaar geleden is hij gevraagd om hier in Los Angeles een opleiding volgen tot rechercheur. En dat heeft hij gedaan. 2 jaar geleden kwam ik hem dus tegen op mijn werk en nu spreken we elkaar elke dag. Ik werk in een klein cafeetje bij het strand. Niet veel bijzonders. Als ik hier een klus doe verdien ik ook genoeg en ik heb al genoeg...

Ik laat Jelle los en stal dan bij hem in de auto. Ik zet de radio aan en zo rijden we naar het politie bureau.
Eenmaal aangekomen stap ik uit en samen lopen we naar binnen. Ik wrijf met mijn handen over mijn armen. Nu al mijn adrenaline weg is heb ik het toch wel koud. Jelle merkt het op en legt voorzichtig zijn leren jasje over mijn schouder. Ik schenk hem een lieve glimlach en loop dan verder.
Straight lopen we door naar de verhoorkamers. Officieel werk ik hier niet maar ik doe alles wat de recherche doet dus eigenlijk komt het er wel op neer. Ik kijk naar het verhoor wat zich voor me afspeelt.

Altijd als ik hier ben denk ik terug aan de eerste keer dat ik hier was. Jake...
Het gebeuren in de loods was net gebeurd en zijn vader zat vast. Het bleek na lange tijd dat Jake toch een verklaring moest afleggen. Automatisch gaan mijn gedachten terug naar de tijd die ik met hem had. Het was fantastisch! Nog steeds ben ik hem ongelofelijk dankbaar voor die tijd.
Nadat we geslaagd waren had hij blijkbaar zoveel schoolbeurzen binnengesleept, het was echt niet normaal. Hij heeft uiteindelijk gekozen voor een football - opleiding. Het bleek dus dat hij een hele goede quarterback is! Hij is naar Florida gegaan. Onze relatie werd steeds minder en nu heb ik hem al 3 jaar niet meer gezien.
Ik daarin tegen ben hier gebleven het heb hier een studie gevolgd.

'Wat is er?' Verschrik kijk ik opzij en zie Jelle staan. Ik voel dat er een paar tranen over mijn gezicht lopen. Snel veeg ik ze weg en zet een glimlach op. 'Niks. Gewoon de spanning.' Hij kijkt me vragend aan maar zegt niks meer. 'Ik ga maar eens naar huis. Het is al laat.' Ik haal zijn jas van mijn schouders en geef het terug. Hij drukt nog snel een kus op mijn voorhoofd maar dan loop ik weg. Snel loop ik naar Jelle zijn bureau en pak mijn spullen. Snel pak ik mijn autosleutels en loop meteen naar mijn auto.

Hoe kan iets wat zo lang geleden is nog zo pijn doen?

Omdat je van hem houd doos! Hield! Houd!

Ik schud de gedachte van me af en rijd naar huis. Eenmaal thuis zet ik wat licht aan en trap mijn schoenen uit. Snel spring ik onder de douche.  Ik bekijk mijn lichaam en zie dat ik enkel wat blauwe plekken heb. Ik haal mijn schouders op en ga weer verder met mezelf wassen.
Snel droog ik me weer af en laat mezelf dan op bed vallen. Een harde zucht verlaat mijn mond. Ik ga weer rechtop zitten. Ik pak mijn telefoon.

Jelle : Als er wat is moet je bellen.
Ik krijg een lach op mijn gezicht
Ik : Doe ik! Goodnight!!

Na mijn sociaal media gecheckt te hebben leg ik mijn telefoon weg en val rustig in slaap.