I want you 2

Part 43

•'POV Liv •

Uren gaan voorbij na de uitbarsting van Brandon. Heel even had ik medelijden met hem. Altijd heb ik het verhaal gehoord van Jake zijn kant. Tuurlijk had ik daardoor negatieve gevoelens over Brandon. En door die ontvoering werd het haat. Maar nu, ik zag die oprechte pijn, de tranen liepen over zijn wangen. En toen gaf hij mij die klap. Pijn schoot door mijn wang en de tranen schoten in mijn ogen.
Ik friemel wat aan de deken en staar uit het raam. Het begint te schemeren en de lucht kleurt roze. In het raam kan ik mijn eigen weerspiegeling zien. Ik zucht en draai me om. Gelukkig is aan mijn kamer een badkamer verbonden. Ik sta op en strompel naar de badkamer. Ik staar naar mijn eigen spiegelbeeld in de spiegel. De plek waar Brandon de klap heeft gegeven heeft zich een blauwe plek gevormd. Een bleke kleur heeft mijn gezicht over genomen.

'Sorry.' Van schrik stokt mijn adem en begint mijn hart sneller te kloppen. Met een ruk draai ik mijn hoofd naar de deuropening. Daar staat Brandon met zijn handen in zijn zakken tegen het deurkozijn aan te leunen. 'Voor wat? Voor je achterlijke plan of van die klap.' Meteen kijkt hij me boos aan maar ik sla enkel mijn armen over elkaar. Hij loopt naar mij toe en heft zijn arm. Langzaam maakt hij aanstalten ok teder zijn hand om mijn wang te leggen maar ik sla hem weg. 'Misschien vroeg je het je af, ja deze blauwe plek komt door jou!' zeg ik fel. Hij rolt met zijn ogen en steekt zijn hand weer in zijn broekzak. 'Wat wil je dan?' 'Laat me gewoon gaan!' 'Dat kan niet en dat weet je zelf ook!' 'Hoezo? Jij weet met zo goed als ik dat het niet Jake zijn schuld is.' 'Hij heeft zijn liefde nog wel.' zegt hij stellig. 'We zijn al 3 jaar uit elkaar en er is niets tussen ons gebeurd sinds we elkaar hebben gezien. Als we elkaar echt zo graag weer wilde hadden we wel weer een relatie.' Hij rolt enkel met zijn ogen. 'Jij bent zijn zwakke plek. Dat ben je altijd geweest.' Dat gezegd te hebben draait hij zich om en loopt hij weg. Voordat hij mijn slaapkamer uitloopt stopt hij nog even. 'Kom je zo? Ik heb pizza besteld.' Dat gezegd ge hebben loopt hij weg. Alle adem die ik blijkbaar inhield laat ik uit mijn longen stromen en ik steun met mijn handen op de wastafel.
Ik probeer al mijn rust bij elkaar te pakken en loop dan terug naar mijn slaapkamer. Ik trek mijn tas onder het bed vandaan en haal er een joggingbroek en een trui uit. De kleren die ik aanheb vouw ik op en stop ik weer in de tas.
Langzaam loop ik van de trap. Ik open de kamer deur en zie Brandon op de bank zitten met een pizza doos op zijn schoot. Hij staart naar de tv maar het is duidelijk dat hij niet luistert.

Ik gris mijn pizza van de tafel en ga op een stoel tegenover hem zitten. Hij geeft geen kik. Ik stop een stuk pizza in mijn mond en kauw erop. Niet dat ik trek heb.
Met moeite krijg ik 3 stukken weg. Ik doe de doos weet dicht en gooi het op tafel. Dat is het moment dat Brandon wakker schrikt. Hij volgt mijn voorbeeld en gooit zijn pizza ook op tafel. Vragend kijk ik hem aan maar hij schud ligt nee met jij hoofd. 'Ga je serieus nu depressief doen?' Meteen kijkt hij me boos aan. 'Mag ik je eraan herinneren dat jij degene was die mij sloeg.' 'Dat had je verdiend.' zegt hij zonder enkele emotie. 'Hoezo? Omdat jíj, míj ontvoerd.' Hij geeft enkel een spottend glimlachje. Ik bijt op mijn lip en schud met mijn hoofd. Ik richt mezelf op de tv en probeer Brandon volledig te negeren.

Minuten gaan voorbij in een ijzige stilte. Ik sta op en loop naar de keuken. Ik open de kraan en gooi koud water in mijn gezicht. Zodra het water mijn gezicht raakt gaat er een koude rilling door mij heen en stokt mijn adem voor even. Ik pak een handdoek en droog mijn gezicht af. Snel pak ik een glas en vul het met water. Ik drink het in 1 keer leeg en zet het hard op de keuken. Ik loop weer naar de woonkamer. Brandon zit nog steeds in dezelfde positie leeg voor zich uit te staren. Ik zucht en loop dan weer maar boven. Ik loop mijn slaapkamer in en sla de deur met een harde klap dicht. Ik laat mezelf op bed vallen en meteen beland ik in een droomloze, onrustige slaap.