I want you 2

Part 35

• POV Liv •

Als ik het getik van hun hakken zachte hoor worden draai ik me om. Meteen zie ik de lange rij die zich voor de betaal automaat heeft gevormd. Shit! Ik sluit achter in de rij aan. Ongeduldig tik ik met mijn voet op de grond. Ik heb hier geen tijd voor.

Zodra ik eindelijk aan de beurt ben betaal ik meteen en ren naar mijn auto. Ik gooi al mijn tassen op de achterbak en stap in voor hef stuur. Ik ben helemaal aan het hijgen. Waarvan? Mijn conditie is echt niet goed...
Ik start de motor en rijd de garage uit. Zo snel als ik kan rijd ik naar Luc. De kans dat Jason daar is, is groot en dan heb ik het ze meteen allebei verteld. Ik wil met plankgas naar Luc rijden maar het verkeer voor me laat het niet toe. Het scheelt niet veel of ik rijd op de bumper van de bestuurder voor me. Ongeduldig tik ik met mijn vingers op het stuur en rijd door maar Luc.

Ik parkeer mijn auto op de stoep. Ik spring mijn auto uit en ren naar de voordeur. Ik klop hard op de deur. Het duurt niet lang voordat hij word open getrokken door Emma. Ze kijkt me vragend aan. 'Claire en.... ik zag ze en...' ik leg mijn handen op mijn knieën en hijg uit. 'Jeez ik moet echt wat gaan doen aan mijn conditie.' Ze zet een stap opzij en laat me binnen. 'Em ik zweer het. Ik zag Claire en Amber. Samen!' Ze zucht en trekt me dan mee aan mijn arm naar binnen. 'Wat doe je?' Ze opent de kamerdeur en stapt dan opzij. Vragend kijk ik haar aan. Ze knikt naar voor. Ik draai mijn hoofd en zie iedereen zitten of staan. Amber en Claire zitten op de bank. Luc zit in de stoel en Jason op de leuning. Jake staat voor de tv.

'Oh.' verlaat er enkel mijn mond. 'Wat doe jij hier?' Ik mijn mijn oogcontact los van de bank en kijk naar Jake. 'Ik kwam vertellen wie ik had gezien in het centrum maar dat hoeft niet meer.' zeg ik simpel. Hij kijkt me vragend aan maar ik kijk naar Amber en Claire.
'Jake serieus. Na al die jaren had ik wel verwacht dat het tussen jullie klaar was.' zegt ze spottend. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar aan. 'Ey barbie, guess what. Dat is het ook.' Zodra de woorden mijn mond verlaten begint ze vreselijkste lachen. Ik kijk naar Jake die op zijn lip bijt, met zijn armen over elkaar staat en met zijn voet op de grond tikt. Iemand is opgefokt.
'Maar nu we hier allemaal zijn. Jullie mogen iedereen duidelijk maken hoe dit in elkaar zit.' verbreekt hij dan de stilte. 'En waarom zouden we dat doen? Iedereen haat je Jake. Let it go!' Hij zucht. Hij zet een stap naar voren en heft zijn vuist maar ik ben hem voor. 'Mag ik?' vraag ik. Hij word uit zij trans gehaald en kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. Ik loop naar de bank en ga erachter staan. 'Goed.' Ik adem diep in en uit. Ik leg mijn hand op het hoofd van Amber en trek hard aan haar haar. 'Luister is goed. Jij gaat nu uitleggen jij heb gedaan of jij heb straks heel veel make up nodig om de blauwe ogen te verbergen.' Niks, niet eens een kik. Ik trek nog wat harder aan haar haar. Hevig begint te te blazen en te kreunen. 'Oké oké.' Ik duw haar hoofd naar voren en ga dan met mijn armen over elkaar heen staan. Ik kijk de kamer rond en zie dat iedereen me met een lach aan staat te staren.

'Oké. Dus sinds jullie wat kregen kreeg ik geen aandacht meer van Jake. Het enige waar hij oog voor had was voor die slet en zijn vrienden.' ik bal mijn vuist en trek mijn wenkbrauwen op. 'Iedereen lachte me uit dat Jake me had verlaten voor die bitch van een Liv. Sinds toen heb ik gezworen om wraak te nemen. Claire en ik zijn al heel lang vriendinnen. Ze kwam naar me toe toen Micheal vreemd was gegaan. Ik vertelde haar toen hoe geweldig wij het hadden maar je me verliet voor die bitch. Ik had het plan al jaren in mijn hoofd. Ik wist dat Claire jou kende en dit was mijn kans.'

Het hele verhaal verteld ze aan Jake. Voor de rest heeft ze voor niemand oog. Jake heft zijn ogen naar de mijne en kijkt me vragend aan. Ik zucht en loop naar hem toe. Ik ga naast hem staan en sla mijn armen weer over elkaar. 'Weetje,' zeg ik dan. 'Hiervoor hebben jullie echt de verkeerde mensen uitgekozen.' Jake grinnikt en kijkt Amber vuil aan. 'Jake wat denk jij?' Ik draai me om naar Jake en kijk hen vragend aan. Hij krijgt een grijns op zijn gezicht. 'Ik denk dat het wel duidelijk is. Maar als we last van jullie hebben stuur ik Liv naar je toe.' Hij legt zijn handen op mijn schouders en houd oogcontact met Claire en Amber. 'En zal ik een geheimpje vertellen? Liv vind het niet erg om mensen pijn te doen.' zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Ik begin te lachen.
Dan laat hij me los en steekt zijn handen in zijn zakken. 'Maar Claire. Van jou snap ik het niet. Ik heb jou nooit wat misdaan. Ik weet niet maar ik was bijna al deze mensen kwijt.' zegt hij doelend op ons. Ze zucht en frunnikt aan haar nagels. 'Ik weet het niet. Amber vertelde het me maar had het verhaal blijkbaar erger gemaakt dan dat het was.' zegt ze fel. 'En toen ben ik erin mee gegaan.' Hij knikt licht.

Ik klap in mijn handen en wend me tot Claire en Amber. 'En nu opzouten!' Ze staan op en lopen snel naar de deur. 'Wacht!' zeg ik dan. Ik loop naar de meiden toe en sta voor ze stil. Claire staart me vragend aan. Amber daar in tegen kijkt me met een verveelde grijns aan. Dan ineens geef ik Amber een klap in haar gezicht. 'Nu mogen jullie gaan.' zeg ik trots. Amber grijpt meteen naar haar wang. Mijn hand is duidelijk te zien. Ze opent snel de deur en snelt naar buiten. Ik draai me om naar de rest en zie dat die me met een lach aan staan te kijken. 'Ze had het verdient.' zeg ik simpel met een trotse lach
———-
Song : Do re mi -> Blackbear