I want you 2

Part 14

• POV Liv •

Met grote ogen kijkt hij me aan. 'Nee uhm, laat maar.' 'Nee Liv uh..' Ik kijk hem onderzoekend aan. Dan zonder wat te zeggen draait hij zich om en loopt het appartement uit. Ik laat met tegen de tafel vallen en leun ertegen aan. Ik laat mijn hoofd hangen en haal een paar keer diep adem.
Wat dacht ik wel niet? Dat hij zomaar zou blijven. Waarom zou je blijven bij je ex? Ach ik ben zo dom! Ik ga weer rechtop staan en kijk naar de deur die op de grond licht. Ik zucht en loop er heen. Ik til de deur overeind en zet hem gewoon recht in het deurkozijn, ik haal morgen wel een nieuwe. Als hij staat draai ik me weer om en loop naar de koelkast. Ik pak een flesje bier en laat mezelf dan vallen op de bank. Ik neem een paar slokken en kijk dan naar buiten. Ik sta op en loop naar buiten. Ik leun tegen de reling van het balkon en kijk over de stad. Het is echt prachtig. Ik neem nog een paar slokken en kijk verder.

Dan ineens hoor ik weer een harde klap. Meteen draai ik me om en kijk naar het onschuldige gezicht van Jake. 'Wat doe jij hier?' vraag ik terwijl ik naar binnen loop. Hij draait zich. Hij loopt de hoek om. Nog voordat ik hem achterna kan lopen komt hij weer binnen met een deur in zijn handen. Ik begin te lachen. Hij krijgt een lach op zijn gezicht. 'Je moet een nieuwe deur.' zegt bij beslist met een lach op zijn gezicht. Ik knik ja. Hij raapt de deur weer van de grond en zet hem tegen de muur. Een plastic tasje wat hij om zijn pols had hangen legt hij op tafel. Hij pakt 3 schroeven en een schroef  machine. Hij zet de deur recht in het kozijn schroeft dan de schroef machine en schroeft de schroeven erin. Hij pakt nog 3 andere schroeven en schroeft die er ook in.
Ik draai me om en pak 2 biertjes uit de koelkast. Als ik terugloop zie ik Jake tevreden tegen de tafel aan leunen. Ik ga naast hem staan en kijk ook tevreden naar de nieuwe deur.
In mijn ooghoeken zie ik dat hij me met een grijns aankijkt. Ik draai mijn hoofd weg en krijg een kleine lach op mijn gezicht. Ik adem een keer diep in en uit en kijk hem dan aan. 'Wat?' Onschuldig gooit hij zijn handen in de lucht. Ik schud nee met mijn hoofd en ga dan weer rechtop staan. Ik loop naar de bank en laat mezelf vallen. 'Weet je?' zeg ik dan. Ik hoor dat hij zich omdraai en naar de bank loopt. Ik kijk hem aan. Hij staat daar met zijn handen in zijn zakken en kijk me vragend aan. 'Ik heb trek.' zeg ik simpel. Hij schud lachend 'nee' met zijn hoofd. Hij gooit snel zijn bier achterover en zet het dan op tafel neer. 'Ik haal wel Chinees!' schreeuwt hij terwijl hij wegloopt.
Met een tevreden lach kijk ik hem na.

Ik pak snel de afstandsbediening van de tafel en zet de tv aan. Ik zap wat door de zender maar er is niet echt wat boeiends. Ik sta op en pak alvast way borden en zet heg op tafel. Ik laat mezelf weer vallen en haal al mijn haar uit mijn gezicht.
Wat doe ik nou?! Ik kan Jake hier niet laten. Jake is mijn ex en dat maakt dit zo fout! Maar het voelt zo goed om weer bij hen te zijn.... maar dit kan niet. Ik heb hem 3 jaar niet gezien en dat maakt dit zo raar!

Ik schrik wakker uit mijn gedachten als er ineens een wit plastic tasje op tafel word gegooid. 'Jij zat ver weg met je gedachte.' Ik glimlach klein naar Jake maar ga er verder niet op in. Snel pak ik een bakje uit het tasje en schep wat op m'n bord. Hij doet het zelfde en neemt aan de andere kant van de bank plaats. Ik kijk recht naar voren. Ik voel zijn ogen op mij branden maar ik geef en zo lang als dat ik kan geen aandacht aan. In alle rust probeer ik mijn eten op te eten. Nog steeds voel ik zijn ogen op me branden. 'Wat?' vraag ik zonder dat ik hem aankijk. Hij geeft geen antwoord maar hij staart me nog steeds aan. Langzaam glijden mijn ogen af naar de zijne. Hij heeft een kleine twinkel in zijn ogen.
Snel stop ok het laatste beetje eten in mijn mond en schuif mijn bord op tafel. Ik trek mijn benen op en ga in de hoek van de bank zitten. Jake doet het zelfde en legt zijn benen languit op de bank. Lang staren we elkaar aan. Niemand zegt wat. Niemand verbreekt het oog contact.

'Dus...' Met opgetrokken wenkbrauwen kijkbuis hem aan. Langzaam word dit erg ongemakkelijk. 'Wat heb jij de afgelopen 3 jaar gedaan?' Ik zucht en kijk hem aan.
'Nadat jij was weg gegaan ben ik zelf hier een studie gaan volgen. Die heb ik afgerond en toen ben ik gaan werken ik die strandtent.' zeg ik simpel. Hij frunnikt wat aan zijn nagels maa kijkt mij niet aan. Vragen kijk ik hem aan. 'Wat is er?' vraag ik zacht. Hij zucht en kijkt mij nov steeds niet aan. 'Jou achterlaten was het domste wat ik ooit heb gedaan.' Nadat hij het heeft gezegd zucht hij en kijkt hij mij voorzichtig aan. Ik voel dat mijn adem stokt. Wat?! 'Maar... hoe... jij heb een vriendin...' is mijn stotterende antwoord. Hij gaat rechtzitten en schuift naar mij toe. 'Claire is het meisje wat je heb gezien. Ze is niet mijn vriendin, ze is een vriendin. Wij hebben het 1 keer gedaan maar daarna kreeg ze Eem vriend. Toen het uitwas is er wat gebeurd tussen die 2 en toen stond ze ineens midden in de nacht voor mijn deur.' Vragend kijk ik hem aan. Heeft hij enige idee hoe stom dit klinkt?
'3 jaar lang heb ik niet aan je gedacht. Nu ben ik terug, zie ik je en al mijn gevoelens en gemis zijn terug.'
Voorzichtig leg ik mijn hand op de zijne. 'Maar jij heb Jelle.' zegt hij zacht.