I want you 2

Part 57

• POV Liv •

Langzaam open ik de kamerdeur. Jake zit met zijn handen in het haar op het voeteneind van het bed. 'Jake?' fluister ik zacht. Hij laat zijn handen uit zijn haar glijden en kijkt me aan. Twijfelend sta ik in de deur opening. Zijn wangen nog nat van de tranen. Hij staat op en maakt zich groot. Hij steekt zijn handen in zijn zakken en haalt zijn neus op. Ik kijk hem aan, niet wetend wat ik moet doen. Twijfelend zet ik een paar stappen naar voor maar hoeveel ik er naar voren zet, zoveel zet hij ze naar achter. 'Niet doen.' fluistert hij. 'Maar Jake.' 'Niet. Doen.' zegt hij op een dwingende toon. Meteen houd ik mijn mond. Hij staart me aan. Niet met een lief gezicht. Hij staart me aan met een boos, niet begrijpend gezicht.

'Weetje. Die Liv die ik daar net zag. Dat is niet de Liv waar ik verliefd op ben. Het was zelfs eng hoe je daar stond. Zonder enkele emotie te tonen haalde je de trekker over. Ik snap het, maar dat betekend niet dat het niet eng was. Dat was niet het ergste. Het ergste was, dat als jij dat vest niet had aangehad had je hier misschien niet meer gestaan. Ik heb het al eens gezien hoe je neer geschoten werd. Ik heb al zo vaak mee gemaakt dat ik je niet meer bij me kan hebben. Ik wil je niet verliezen! Misschien heb je het niet door maar ik hou van je! Jij bent de enige van wie ik kan houden! Als jij er niet meer bent, ben ik niets!'
Ik kijk hem aan en ik voel de brok in mijn keel ontstaan en de tranen lopen over mijn wangen. Dat ik net ben neergeschoten maakte me niet uit. Niet zozeer dat ik ervan moet huilen. Hier moet ik van huilen. De jongen waarvan ik hou twijfelt aan mij, aan zichzelf.
Ik staar naar de grond, niet wetende wat ik moet doen. Als hij klaar ik kijk in hem aan. Zijn ogen staan moeilijk, gevuld met lichte paniek en een paar tranen lopen over zijn wangen.
Vastberaden maar twijfelend zet een weer een paar passen naar voren. Hij houd me niet tegen. Ik sta tegenover hem maar kan de ruimte tussen ons in niet meer aan. Vanaf het moment dat iedereen me in mijn armen viel wilde ik alleen in zijn armen zijn. Zijn lichaamswarmte tegen me voelen. Ik val hem in zijn armen en meteen slaat hij zijn armen om me heen. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst en hij legt zijn hoofd op mijn hoofd.

Langzaam laat ik los. Ik kijk hem aan en wrijf zacht over zijn wangen om de tranen weg te halen. Hij forceert een glimlach maar het is duidelijk te zien dat hij niet echt is.
'Het spijt me. Hij had Niels van ons afgepakt. Ons laten denken dat hij was vermoord. Ik kan hem daar niet mee weg laten komen. Hij had hij me ook neer geschoten. Ik weet dat je van mij houd en ik hou ook van jou! Tuurlijk snap ik dat. Onze relatie is inderdaad niet de makkelijkste maar wij houden van elkaar, dat is het belangrijkste!' verbreek ik de stilte.
Ik kijk hem niet aan terwijl ik het zeg. Ik durf het niet. Ik voel zijn vingers onder mijn kin en hij duwt mijn hoofd omhoog zodat ik hem wel moet aankijken. Hij veegt mijn tranen weg en drukt zacht zijn lippen op de mijne. Ik kus meteen terug.

Terwijl ik het zeg kijk ik naar de grond. Langzaam heft hij mijn hoofd door zijn vinger onder mijn kin te leggen. Nu is hij degene die mijn tranen weg veegt. Hij drukt een kleine kus op mijn lippen maar ik kus meteen terug. Ik ben degene die los laat en weer sla ik mijn armen om zijn nek. Ik moet hem nu gewoon dicht bij me hebben.
'Het is trouwens niet waar wat je zei.' zeg ik in zijn nekholte. Hij duwt me van zich af en kijkt me vragend aan. 'Voor dat je mij kende was je al heel wat, Jake Carter.' zeg ik met een kleine grijns. 'Voordat ik jou kende ging mijn vriendin vreemd en gebruikte ik elk meisje van de school.' Ik grinnik en druk weer een kus op zijn lippen. 'Weet ik.' fluister ik.

Hij lacht en trekt me mee naar mijn bed. Hij gaat liggen en opent zijn armen. Meteen kruip ik tegen hem aan. Mijn hoofd op zijn borst, zijn armen om me heen, onze benen met elkaar verwikkeld. Ik sluit mijn ogen en de rust overspoeld me. Hij wrijft over mijn arm en heerlijk liggen we in stilte. Ik hef mijn hoofd en kijk hem aan. Hij staart in mijn ogen en een warm gevoel bekruipt me. 'Ik hou van je.' fluister ik. Hij lacht en plant een kus op mijn lippen. De kus is klein maar is gevuld vol liefde. Hij legt zijn hand op mijn wang en verdiept zich in de kus. En grijns word gevormd op zijn lippen die tegen de mijn aan zitten. Hij laat zich achter mij vandaan glijden en glijd tussen mijn benen. Hij ligt boven op mij. Zijn sterke armen naast mijn hoofd. Mijn handen in zijn haar. Één arm van hem glijd over mijn lichaam en ik krijg een lach op mijn gezicht. Mijn handen glijden over zijn lichaam en even kan ik het niet laten om zijn onderlip tussen mijn tanden te nemen. Hij plant nog een kus op mijn lippen en laat zich dan afglijden naar mijn nek. Op enkele plekken zuigt en blaast hij waardoor er kippenvel op mijn lichaam ontstaan. Ik pak zijn haar en trek zijn hoofd terug naar mijn lippen. Ik wil zijn lippen voelen. Hij grijns tegen mijn lippen aan maar gaat door.
Ineens word de deur open gedaan en verschrikt laten we elkaar los.
————
Song : In too deep -> Why don't we