I want you 2

Deel 80

• POV Jake •

Haar borst gaat langzaam op en neer. Ik streel door haar haar en kijk haar aan. Ze heeft haar ogen gesloten. Even blik ik op de klok, 11.30 uur. Ik ben zelf al anderhalf uur wakker.

Het heeft me tijd gegeven om na te denken. Nu ik Liv eindelijk terug heb en ze leeft moet ik het doen. Die paar dagen dat ze bij me weg was waren zo erg en zeker toen het bleek toen ze in het ziekenhuis lag. Het heeft me op een duidelijke manier in doen laten zien dat ik haar nodig heb. Dat zij het enige is wat ik nodig heb. Ik wil haar, voor altijd en om deze reden moet ik het officieel maken. Ik moet haar ten huwelijk vragen. Ik moet de zekerheid hebben dat ze voor altijd de mijne zal zijn.

Een zachte kreun hoor ik naast me. Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk naar het meisje wat naast me ligt. Het prachtige ogen komen in beeld en gedesoriënteerd kijkt ze rond tot haar blik op mij valt. 'Goedemorgen schoonheid.' Haar wangen kleuren rood en met een lach kijkt ze me aan. 'Jake hou op.' Ik grinnik en druk een kus op haar voorhoofd. Met haar helder blauwe ogen staart ze me aan. 'Was je al lang wakker?' 'Ja maar dat maakt niet uit. Ik vind het fijn als je in mijn armen ligt.' 'Jeez Jake. Wat ben je aan het slijmen.' 'Wat ik mag niet liegen.' Ze kijkt me achterdochtig aan maar gaat er verder niet op in.
Ik laat het langzaam los en stap uit bed. Ik trek een joggingbroek aan maar voel haar ogen in mijn rug branden. 'Wat ga je doen?' 'Ik ga ontbijt maken. Nou lunch.' Ze rolt met haar ogen en grinnikt. Ik loopt de kamer uit en gris nog net mijn telefoon mee. Ik loop naar de keuken en leun tegen het aanrecht.

Ik : Guys kom nu online!!
Jason : Wat is er?! Heb je het nu al verkloot?!
Ik : Oh wat zijn we weer grappig.
Luc : Jace doe is niet zo lullig. Was is er?
Ik : Ik ga het doen!
Jason : Wat ga je doen?
Luc : Ondertiteling please.
Ik : ik ga Liv ten huwelijk vragen.
Jason : JAAAAAAAAAA
Luc : Oke.
Ik : WoW Luc. Wel weer jammer dit.
Luc : I'm joking! AAAAAAHHHHHH
Jason : Wanneer ga je het doen?
Ik : Vanavond denk.
Luc : Hoe ga je het doen?
Ik : Maybe strand. I don't know.
Jason : Als je hulp nodig heb laat je het maar weten!
Ik : Doe ik!

'Ik dacht dat jij ontbijt ging maken.' Meteen druk ik mijn telefoon uit en kijk haar geschrokken aan. Ik schraap m'n keel en herstel me snel weer. 'Ja uhm... roerei?' Even knijpt ze haar ogen samen maar knikt dan langzaam. Ik draai me om en pak de eieren uit het kastje. Ik hoor de kruk aan de bar naar achter schuiven. Ik draai me om en zet een pan op het gasfornuis. Even kijk ik naar Liv die al mijn bewegingen volgt. 'Wat?' vraag ik terwijl ik haar ontbijt maak. 'Nee niks.' Ik kijk haar aan en probeer haar gezicht te lezen.

Ik doe het ontbijt op een bord en ga naast haar zitten. 'Er is wat met je.' constateer ik dan. Ze kijkt me aan maar zegt niks. 'Liv je kan me alles vertellen.' 'Heb je geheimen voor me?' vraagt ze dan. Vragend kijk ik haar aan. 'Hoe bedoel je?' 'Toen die avond dat im weg ging deed je raar, toen ik de kamer in kwam drukte je je telefoon uit en deed je raar en nu doe je het weer.' Mijn hart beging sneller te kloppen. 'Liv het is niet wat je denkt. Geloof me.' Langzaam knikt ze. 'Vertrouw me. Er is niks.' Ze bijt op haar lip en kijkt me toch twijfelend aan. Ik buig voorover, zo dicht dat onze voorhoofden elkaar raken. 'Vertrouw me.' fluister ik. Ik overbrug de ruimte tussen onze lippen en druk de mijne vol met overtuiging op de hare. Meteen beantwoord ze mijn kus. Ik trek terug en kijk meteen in haar ogen waar nu een kleine twinkel in te vinden is. 'Ik beschouw dat als een ja.' Ze grinnikt en draait zich dan om naar haar ontbijt die ze gretig op eet.