I want you 2

Part 65

• POV Jake •

Zachtjes loop ik de trap af. Ik heb vannacht maar bij Luc en Emma geslapen. Liv heb ik niet meer gezien nadat ze overstuur naar boven stormde. Ik loop de gang in, gris mijn schoenen van de mat en loop de woonkamer in. Het is nog zo vroeg, niemand is wakker en mag niet wakker worden door me. Ik doe mijn schoenen aan en sla de capuchon over mijn hoofd.
Als Liv mij niet geloofd weet ik het ook niet meer. Ik ga weg. Ik kan niet bij haar blijven als ze me niet eens wilt zien. Ze is er heilig van overtuigd dat Amber en ik hebben gezoend. Dat is niet gebeurd, maar ze geloofd me niet. Ik wil haar wakker schudden, schreeuwen dat er niets is gebeurd maar ze wilt niet luisteren. Ik sta op als ineens het licht word aangedaan. Zonder dat er geluid uit mijn mond komt vloek ik. Ik draai me om en doe mijn capuchon af.
Van een kilometer afstand kan ik de opgedroogde tranen op haar gezicht zien. Ik wil naar naar toe rennen en haar in mijn armen nemen, de pijn van haar overnemen maar ik blijf staan waar ik sta.

'Wat doe jij al beneden?' 'Het zelfde kan ik aan jou vragen.' 'Ga je serieus zo beginnen?' 'Hoe is het met je?' fluister ik. Ze haalt haar schouders op en kijkt me met pijn in haar ogen aan. Even knars ik mijn tanden.
'Liv er is niks gebeurd.' 'Gister ging ik weg, ik ging pizza halen, toen ik weg wilde gaan kwam Amber binnen. Ze vertelde dat ze jou van haar af moest duwen anders stopte je niet.' Ik voel de woede in mezelf naar boven komen. Ze heeft Liv gezien toen ze het vertelde. Het kan niet anders. Zo is Amber. Maar het maakt me niet uit. Het enige wat me uitmaakt ik Liv die haar wel geloofd en mij niet.
'Dus je geloofd haar wel en mij niet.' 'Ik weet niet wat ik moet geloven.' 'Volgens mij is de basis van een relatie vertrouwen maar volgens mij hebben wij een relatie en niet jij met Amber.' 'Ik vertrouw je.' 'Nee dat doe je niet want je geloofd haar wel en mij niet.' 'Wat moet ik dan als je zo'n bericht krijgt?'
Ze word boos. Ze verheft haar stem en kijkt me woedend aan maar ik blijf rustig. Ik probeer rustig te blijven
'Mij vertrouwen. We hebben het hier over Amber. Zij zit al achter mij aan sinds ik op school zat.' 'Jij had daar nou niet echt problemen mee.' 'Weet je Olivia, als jij mij niet geloofd dan weet ik het ook niet meer.' Als ze me nu nog niet geloofd is het klaar. Ik noemde haar zelfs bij haar hele naam. Ik draai me om en loop weg. 'Waar ga je heen?' word er achter me gevraagd. 'Naar huis.' zeg ik kortaf, zonder me om te draaien.

Ik open de deur en laat hem achter me zacht in het slot vallen. Het is koud buiten. Ik slenter door de straat. Ik heb geen idee hoe ik thuis moet komen. Het enige wat ik weet is dat ik niet langer bij Liv wil blijven als ze me niet geloofd.
Ik ben aan het einde van de straat als ik geschreeuw achter me hoor.
'Jake wacht!' Ik draai me om en zie twee gedaantes op me af rennen. Ik sla mijn armen over elkaar en wacht tot ze voor me staan. In enkel een joggingbroek staan Jason en Luc voor me. Ze hebben niet eens de moeite gedaan om schoenen aan te doen.
'Waar ga je heen?' hijgt Luc. 'Weg.' 'Waarom?' 'Als Liv mij niet geloofd ga ik niet bij haar blijven.' 'Ach man je moet haar gewoon duidelijk maken dat er niks is gebeurd.' 'Dat heb ik al gedaan maar ze wilt niet luisteren. Als zij Amber wel geloofd en mij niet, dan is het gewoon klaar.' 'Het enige wat je nu doet is opgeven.' 'Prima als dat is wat jij het noemt dan doe ik dat.'
Ik draai me weer om en maak een aanstalten om weg te lopen als Jason me tegenhoud. 'Ik dacht dat je van haar hield. Je loopt nu alleen maar weg. Je laat haar hierdoor alleen maar zien dat ze gelijk had. Ze vergeeft je dit nooit!' Ik knijpt mijn ogen samen en bijt op mijn lip. 'Jason ze wilt niet luisteren! Wat moet ik doen?!' 'Laat haar gewoon verdomme zien dat je van haar houd en loop niet weg!' Ik zucht en laat mijn hoofd dan hangen. 'Oké.' zucht ik. Ik haar een zachte lach Jason zijn mond verlaten. Hij slaat op mijn schouder en met z'n 3 lopen we weer terug.
Ik loop naar binnen en in de keuken schenk ik voor mezelf een glas water in. Ik draai me om,  leun met mij rug tegen het keukenblad en kijk recht de woonkamer in. Ik hoor iemand van de trap af rennen en met een noodgang rent Liv door de woonkamer naar de garage. Mijn mond valt open en een straaltje water verlaat mijn mond. Ik zet het Jason en Luc komen ook de woonkamer in rennen en kijken schichtig om zich heen maar hun blikken eindigen bij mij.
'Gast je mond staat open!' lacht Luc. Ik sluit mijn mond snel weer en veeg het droog met mijn mouw. 'Wij gaan Liv halen!' Meteen rennen Jason en Luc de deur uit en laten mij verbaast achter. Ik pak een doekje van het aanrecht en maak de grond droog. Ik gooi het doekje weer op het aanrecht en via de voordeur verlaat ik het huis.
Ik loop de diepe voortuin uit en ik zie aan het eind van de straat een auto stil staan met aan de buitenkant 3 gedaantes. Iemand word aan de kant geduwd en de andere 2 stappen in de auto. De gedaante die achter blijft kijkt om zich heen maar haar ogen blijven bij de mijne hangen. Ze is inmiddels al helemaal nat door de regen en bij mij duurt het ook niet lang voordat je mij trui uit kan wringen.
Ze begint te rennen en binnen no time staat ze voor me. Ze legt haar armen om mijn nek en ik trek haar dicht tegen me aan door mijn armen om haar middel te slaan. Ik zie dat haar ogen naar mijn lippen staren en zelf bijt ze zacht op de hare. Het maakt haar zo damn sexy! Zij is de eerste die in actie komt en haar lippen op de mijne drukt.
De kus is gevuld vol passie maar Liv is de eerste die terug trekt.
'Ik vertrouw je. Altijd.' fluistert ze.

Samen lopen we terug. Ze leunt tegen me aan en ik sla mijn armen stevig om haar heen en druk mijn lippen tegen haar slaap.
We willen het pad op lopen maar dan stop ik met lopen. Ik zie twee grijnzende gezichten voor me staan en bij mij komt er een kleine lach op mijn gezicht.
Ik laat Liv los en loop met open armen naar de jongens toe. Ze weten meteen wat ik ga doen en duiken al een beetje in elkaar. Ik sla mijn armen om hun heen en trek ze dicht tegen me aan. Dan glijden mijn handen af naar hij schouders en knijp er hard in. Aan Liv haar reactie te zien hebben ze pijn want ze komt niet meer bij.
Ik kijk even naar de jongens maar als ik weer terug kijk is ze weg. Ze heeft groot gelijk want het komt nog steeds met bakken uit de hemel. Ik laat de jongens los en volg Liv haar voorbeeld om ook naar binnen te lopen. Ik trap mijn schoenen uit en loop de woonkamer in. Eenmaal in de woonkamer trek ik mijn trui uit, ik had er toch een shirt onder aan. Ik hang hem over de stoel en loop dan langzaam naar boven. Midden op de trap word ik toch tegenhouden door Jason.
'Geen gekke dingen doen. Als je bet doet, doe het veilig en wij willen er niet van mee genieten!' Ik draai me om en geef hem een woeste blik. Ik steek mijn middelvinger op en vervolg mij weg naar boven. Achter me hoor ik een luide lach en ik kan het niet laten om te grinniken.

Zachtjes open ik Liv haar slaapkamer deur. Ik zie dat ze met haar rug naar me goe licht en de deken gaat regelmatig op en neer. Ik krijg een kleine lach op mijn gezicht en zacht loop ik naar haar toe. Ik til de deken op en sla van achter een arm om haar heen. Meteen draait ze zich om en legt haar hoofd op mijn borstkas.
Het enige wat ik nu wil is haar dicht bij me voelen. Ik til haar zacht op en leg haar boven op me neer. Ik sla mijn armen stevig om haar middel en bedraaf mijn gezicht in haar nek. Ik kan het niet laten en druk mijn lippen in haar nek. Meteen slaat ze haar armen steviger om me heen en ik begin te zuigen.
Haar hand woelt door mijn haar maar ze duwt zich langzaam van me af. Ze legt haar hand op mijn wang en staart me aan met haar mooie, helder blauwe ogen. 'ik hou zoveel van jou.' fluistert ze. Ik word warm van binnen en mijn hart gaat sneller kloppen. Ik lach naar haar en bijt op mijn lip. 'Dat weet ik.' fluister ik hees. Ze slaat haar armen weer om mijn nek en drukt haar lippen weer op de mijne. Ik knijp in haar heupen en een ze begint te kreunen. Ik moet me zo inhouden om ons niet om te draaien en haar kleren van haar lijf te rukken. Ze laat los en ik lach klein naar haar. 'Ik hou ook van jou.' fluister ik dan. Ik trek mijn shirt en ze drukt nog een snelle kus op mijn lippen. Ze gaat weer op mijn borst liggen. Ik verstrengel onze benen met elkaar en druk mijn hoofd in haar nek. Ze geeft kusjes op mijn borstkas en ik sluit genietend mijn ogen.

Langzaam word haar ademhaling regelmatig als ik ineens de deur open hoor gaan. Ik open mijn ogen en draai mijn hoofd om naar de deur.
Jason komt binnen en laat zichzelf tegen het deurkozijn aanvallen. Met een grijns slaat zijn armen over elkaar. 'Stil!' fluister ik. In de hoop dat Liv niet wakker word. Maar voor ik het weet draai ze haar hoofd al naar de deuropening en door haar ademhaling heb ik meteen door dat ze wakker is.
'Het koppel is weer herenigd zie ik.' Als reactie slaat Liv haar armen nog steviger om me heen Em ze drukt haar hoofd nog dichter tegen haar borst.
'Wat kom je doen?' vraag ik. 'Ik kwam kijken wat jullie aan het doen waren. Liv was ineens weg. Zometeen hadden jullie toch nog ruzie gekregen. Maa het gaat duidelijk goed met jullie.' zegt hij met een grijns op zijn gezicht.
Ik grijp een kussen die naast me licht en gooi het met een klap naar zijn hoofd.
'Doei Jason!' zeg ik hard. Hij begint hard te lachen. Veel druk ik mijn lippen tegen haar maar ik heb meteen door dat Liv is slaap is gevallen.
——————-
Song : All of me -> John Legend