I want you 2

Part 30

• POV Jake •

Met een zucht stap ik uit de auto. Het is volgens mij iets van 12.00 uur. Ik heb al meer dan 24 uur niet geslapen en mijn telefoon is dood. Vermoeid slof ik mijn appartementengebouw binnen. Wat ik met Claire doe zie ik wel. Ik ga haar vermijden, dat is wat zeker is. Misschien is ze er niet, dan heb ik weer een zorg minder. Van een afstand rijk ik mijn hand al naar de lift knop als de deuren open gaan. Een druk telefonerende Claire loop de lift uit. Meteen draai ik me om en vlucht naar een hoekje. Snel pak ik mijn telefoon en doe alsof er wat boeiends opstaat.

'Ik zweer het je. Toen ik binnenkwam en hem een kus gaf is zijn vriend boos weg gestormd. Sinds dien heb ik hem niet meer gezien.' Meteen frons ik mijn wenkbrauwen. Wie heeft zij nou weer aan de telefoon die dat moet weten? Ze loopt naar buiten. Meteen loop ik achter haar aan. Ik ben weer helemaal wakker. 'Nou toen hebben we dus rustig ontbeten. Ik vertelde hem iets maar ineens begon hij helemaal vragen te stellen. Ik melde hem dat we een relatie hebben maar toen heeft hij me duidelijk gemaakt dat ik gestoord was en is hij weg gerend. Ik heb hem niet meer gezien. Maar goed. Waar moet ik heen?' 'Wacht wat zei ik?' 'Oké, Los Angeles Street?' 'Oké zie je zo!'

Ik sprint naar mijn auto en rijd als een gek naar die straat. Ik moet weten naar wie ze toe gaat. In mijn achteruitkijkspiegel zie ik dat ze nog een taxi aanhoud. Ik richt me weer op de weg. Ik moet er eerder zijn dan haar!
————
Rustig parkeer ik mijn auto net voor het huis zodat het niet opvalt. Vanaf waar ik sta kan ik nog net goed de deur opening zien. Ik zie dat de taxi aan komt rijden. Snel stapt Claire uit. ze betaalt de taxi en loop vervolgens heupwiegend naar de deur. Ze belt aan en al snel vliegt de deur open. Met open ogen kijk ik naar de opening. In die deuropening staat zij! Van alle mensen die het had kunnen zijn is zij het. Ik kan het gewoon niet geloven! Ze knuffelen elkaar hevig en vol verbazing zit ik hier in de auto. Ze praten wat bij maar lopen dan naar binnen. Ik start de motor maar rijd dan vol verbazing weg.

Als ik geen ruzie had gehad, was ik nu meteen naar Jason en Luc gegaan maar dat gaat niet. Snel rijd ik naar huis. Onderweg kan ik mijn gedachten er niet bij houden. Zouden ze wat van plan zijn? Of denkt Claire dat we serieus een relatie hebben.
Snel parkeer ik de auto langs de weg en snel naar binnen. Snel spring ik de lift in en ben zo snel mogelijk bij mijn appartement. Snel draai ik de deur van het slot en sluit de deur dan weer achter me als ik binnen ben. Ik kijk snel rond maar zie niks raars. Da besluit ik om naar haar kamer te gaan. Ze is er niet, ze komt er niet achter en ik moet weten waarom Claire naar haar toe ging. Er moet iets aan de hand zijn. En stel dat het zo is dan ben ik te dom voor woorden geweest en daar door mijn beste vrienden kwijt. Met grote passen loop ik naar haar kamer. Niks abnormaals hier. Snel kijk ik in de kast. Niks. Nachtkastje? Niks. Ik ga op mijn buik liggen en kijk onder het bed. Er staat wel geteld 1 tas. Ik trek de tas onder het bed vandaan en rits het snel open. Er zitten alleen kleren ik meer niet. Ik hou de tas ondersteboven. Op een hoop vallen alle kleren op de grond. En dan, als ik denk dat de tas leeg is, valt er boven op de stapel een boek. Snel blader ik er door heen.

'Vandaag was dus de dag. Vandaag stond ik voor zijn deur. Hij heeft me naar binnen getrokken, gaf me kleren en bood me een douche aan. Na het douchen moest ik toch echt dat onzin verhaal vertellen. Ik moest van haar zeggen dat ik op een feest iemand had gezoend en dat Micheal toen naakt foto's van me heeft verspreid. Een en al onzin. Micheal is zelf vreemd gegaan, in ons eigen bed! En ik betrapte hem... Toen ben ik naar haar toe gegaan, ze vertelde me dat het bij haar ook is gebeurd. Ze had al een heel plan uitgedacht en ik moest het uitvoeren. En nu zit ik hier, bij Jake. Een vriend van me.'

Ik laat het boek uit mijn handen vallen. Ze heeft gewoon alles bedacht. Nou zij heeft alles bedacht en Claire doet er vrolijk aan mee. Hoe had ik ooit zo stom kunnen zijn. Maar dit spel kan ik ook spelen.
———-
Song : Believer -> Imagine Dragons