I want you 2

Part 15

• POV Liv •

Hij heeft dit al zo vaak gezegd. Zo vaak heb ik deze woorden uit zijn mond gehoord en nog nooit heb ik erop gereageerd. Nog nooit heb im gezegd dat ik niks met Jelle heb. Ik zucht. Ik laat zijn handen los en sta op. Met mijn handen in mijn haar loop ik naar het raam. Met mijn rug maar Jake toe staar ik naar buiten. 'Jake, het is meer dan een dag rijden tussen Florida en Los Angeles. Heb je enige idee hoe dom dit klinkt?' zeg ik dan ook simpel. Het is zo. Hoe kan het dat een meisje uit Florida ineens midden in de nacht voor je deur staat terwijl het sowieso meer dan een dag rijden is. Dat klopt gewoon niet.
'Liv wat ik bij jou voel, voel ik niet bij haar.' Ik hoor dat hij opstaat en achter me komt staan. Ik sluit mijn ogen en draai me niet om.
Moet ik zeggen dat Jelle en ik niks hebben. Jelle is als een broer voor me. Als ik wat met hem krijg klopt het niet, dat is zo raar. Het is dan gewoon seks hebben met je broer. Ugh...
'Jake jij bent de gene die weg ging.' zeg ik zacht. 'Ja en zoals ik al zei was dat het domste wat ik ooit heb gedaan.' zegt hij zacht terwijl hij zijn handen op mijn schouders plaatst. Een rilling gaat door mijn lichaam.

'Maar het maakt allemaal niet uit want jij heb een vriend.' Met een ruk draai ik me om. 'Jelle is niet mijn vriend.' zeg ik terwijl ik hem recht in zijn ogen aan kijk. Ik zie dat er iets van opluchting door zijn ogen heen schiet. Niemand zegt wat. Het blijft stil. Zijn vingers glijden over mijn armen wat ervoor zorgt dat ik kippenvel krijg. Ik zie dat er een grijns op zijn gezicht plaats maakt. Ik rol met mijn ogen en kijk weg. Ik kijk hem weer aan. Zijn grijns heeft plaats gemaakt voor een serieus gezicht. Met lichte, opgetrokken wenkbrauwen kijkt hij me aan. Ik kijk terug. Zijn heldere, ijsblauwe ogen waar ik in verdrink, waarin ik het zo ontzettend heb gemist om in te verdrinken, staren recht in mijn ogen. Langzaam beweegt hij zijn handen naar mijn middel. Beide handen plaatst hij op mijn heupen. Langzaam komt zijn gezicht dichterbij. Ik begin zwaarder te ademen. De drang om zijn zachte, vertrouwde lippen weer op de mijne te voelen word steeds groter. Zijn neus raakt de mijne aan en zijn frisse adem strijkt over mijn gezicht. Verlangen begint te groeien als ik dan ineens mijn gezicht wegdraai. Ik zet een paar passen opzij en probeer weer in normaal tempo adem te halen. Als dat langzaam lukt loop ik naar de tafel.

Ik leun tegen de tafel en kijk naar Jake die verslagen bij het raam staat. Ik kan het niet. Ik heb hem 3 jaar niet gezien, als ik word aangerand staat hij voor mijn deur en meteen die avond dat ik echt weer een gesprek met hem heb gevoerd, voor het eerst in 3 jaar, zoen ik hem. Dat kan niet. En niet te vergeten dat hij weg ging. Hij draait zich om. Meteen vinden zijn ogen de mijne. Met zijn hand wrijft hij over zijn kin en hij kijkt me moeilijk aan. 'S-sorry...' zegt hij zacht. Ik zucht. 'Nee het spijt mij. Ik kan het niet. Ik heb je 3 jaar niet gezien en dan op een dag dat ik het moeilijk heb sta je ineens hier. Jij bent de enige bij wie ik rustig word en dat moet gewoon niet kloppen. Jij ging weg. Dan blijf je hier een avond en dan zoenen we bijna.' Terwijl ik het zeg ga ik steeds harder praten. Ik raak gefrustreerd. Op mezelf. Ieder meisje droomt ervan om door Jake gezoend te worden dan zoent hij mij bijna en wijs ik hem af. Het lijkt hier wel het internaat...

Ik laat mijn armen slap langs mijn lichaam hangen en staar verslagen naar de grond. Ik hoor dat snelle voetstappen mijn kant op komen. 2 warme handen pakken de mijne vast. Ze geven mijn handen een licht kneepje. Met een kleine glimlach kijk ik naar onze handen. 'Het maakt toch allemaal niet uit.' zegt hij geruststellend. 'Ik begrijp het.
Dan schiet mijn blik naar de klok. 21.30 uur. Tering, hoe kan de tijd zo snel gaan? Ik trek mijn handen terug en steek ze in mijn zakken. 'Jake ik ben moe. Het is denk ik beter als je gaat.' zeg ik zacht. Hij schraapt zijn keel en stapt dan weg. Ik volg hem naar de deur. Hij opent de deur en stapt maar buiten.

Hij draait zich om. Voordat ik het weet worden er 2 handen op mijn wangen geplaatst en voel ik 2 zachte lippen zacht de mijne kussen. Wat?! Dit wil ik niet! Of wel? Zonder dat ik er erge in heb kussen mijn lippen terug. Al snel trek ik terug. Een kleine lach staat er op zijn gezicht maar dan draait hij zich om en loopt weg.
———-
Song : Words I didn't say -> Why Don't We