I want you 2

Part 42

• POV Liv •

'Liv kom je nog?!' word er vanaf beneden geroepen. Sinds gisteravond ben ik mijn kamer niet meer uitgekomen. Het is nu ergens in de middag. Ik staar alleen maar naar buiten. We zitten ergens in de middle of nowhere tussen de bomen.
Met een zucht sta ik op van bed en loop naar beneden. 'Jezus hé waar bleef je nou?!' 'Ik ben er nu dus niet zeiken. Wat is er?' 'Niks. Ik wilde gewoon zeker weten dat je niet het raam was uitgesprongen.' 'Zo wanhopig ben ik nog niet. Nóg!' Met opgetrokken wenkbrauwen en een grijns kijkt hij me aan. Ik laat mezelf vallen op de bank en staat verveeld naar de tv. Formule 1. Saai.

'Dus wat heb je al die jaren gedaan?' vraag ik Brandon dan maar. 'Wat boeit jou dat?' 'Niet maar jij bent de enige met wie ik kan praten en het is vreselijk hier.' Hij rolt met zijn ogen. 'Niets. Ik heb hier geleefd en zitten denken hoe ik jullie leventje weer overhoop kon halen.' Deze keer ben ik degene die met mijn ogen rolt. 'Je bent er trots op hè?' 'Waarop?' 'Dit. Dat het je is gelukt om mij hier te krijgen.' 'Ja beetje wel. Het boeit me niet waar we zitten. Desnoods zaten we op Alaska. Het feit dat ik Jake en jou vrienden helemaal gek kan maken is fantastisch.' 'Je weet dat dit gijzelen is he?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. 'Jake ia helemaal in paniek nu. Dat is het enige wat telt.' 'Je weet dat Jake en is al heel lang uit elkaar zijn?'
Ergens zie ik iets van verbazing en paniek door zijn ogen schieten maar zo snel als dat het kwam, zo snel is het ook al weer weg.
'Je blijft altijd iets om je ex geven.' zegt hij dan simpel. Ik rol met mijn ogen en richt me dan maar weer op de tv.

'Waarom is het uit tussen jou en Jake?' Met schrik draai ik mijn hoofd om naar Brandon. 'Alsof jij dat niet weet.' 'Nee dat weet ik niet.' 'Dus dit simpele weet je niet maar de diepste geheimen van mijn vrienden weet je niet.' Hij haalt enkels zijn schouders op. 'Hij kreeg meerdere studiebeurzen aangeboden. Hij heeft het aangenomen. Groot gelijk. Maar het was in Florida dus we hebben elkaar sinds dien nooit meer gezien.' zucht ik. Hij knikt. 'Hielt je van hem?' fronsend kijk ik hem aan. 'Zielsveel.' fluister ik. Hij knikt ligt.

'En jij?' 'Wat bedoel je?' 'Jess.' Een vlaag van schrik is duidelijk over zijn gezicht te lezen. 'Voordat wij een relatie kregen kon ik alleen maar naar haar kijken. Ze was zo knap. Oogverblindend. Tuurlijk had ik haar wel eens gezien met een jongen maar ze lag goed in de groep, populair, dus het maakte mij niets uit. Na iets van 4 maanden kreeg ze mij ook in het oog. Het duurde niet lang of we hadden een relatie. Ze maakte me gelukkig op een manier waarop niemand dat kon. Toen we 2 maanden samen waren vertelde ze me dat ze al een relatie had. Ik denk dat ik haar 3 weken heb genegeerd. Ik was woest. Maar ik hield van haar. Na die weken kwam ze naar mijn huis, kletsnat van de regen. Ik deed de deur open maar toen ik haar zag deed ik de deur recht in haar gezicht weer dicht. Ze schreeuwde dat het uit was en ik geloofde het. Maanden gingen voorbij. We waren gelukkig. Tot die dag dat Jake binnen kwam stormen. Jake schreeuwde tegen haar en het was uit. Sinds die dag ging ze kapot. Na lang wikken en wegen hebben haar ouders besloten om haar in een kliniek te zetten. Het heeft haar het leven gekost.'
Terwijl hij het zegt word hij steeds verdrietiger. Langzaam stromen zijn ogen vol met tranen. Ik krijg bijna medelijden.
'Waarom wil je Jake zo graag hebben?' 'Als Jake die dag biet was gekomen had ze nog geleefd.' 'En dan had jij het misschien nog steeds wel gedaan met iemand die al een vriend had. Of het was uit gegaan tussen jullie.' 'Nee. Ze was de liefde van mijn leven! Snap dat dan!' schreeuwt hij. Tranen stromen over zijn wangen. 'En jij houd mij weg bij de mijne. Wie geeft jou het recht om dat te doen?!' schreeuw ik dan.
Hij staat op balt zijn handen tot vuisten. Wijdbeens sta ik tegenover hem. 'Wil jij iemand anders het zelfde aandoen?!' Hij antwoord niet maar hij zegt genoeg. Met 1 stap overbrugt hij de afstand tussen ons en met zijn platte hand geeft hij mij een klap. Meteen grijp ik naar mijn wang en voel het brandende gevoel verspreiden. Ik geef hem een dodende blik en vlucht naar boven.
——-
Song : Ain't nobody ( loves me better ) - acoustic -> Jasmine Thompson