Part 63

3.6K 93 5
                                    

• POV Liv •

Met opgedroogde tranen word ik wakker. Ik kreun en draai me om naar mijn wekker. 07.00 uur. Ik zucht en kom overeind. Ik trek mijn trui recht en stap mijn bed uit. Ik doe mijn haar in een losse knot en loop de trap af. Ik wrijf over mijn gezicht om de opgedroogde tranen en het trekkende gevoel weg te houden maar het werkt niet. Ik slof naar de woonkamer als ik ineens schimmen zie bewegen. Ik knip de lichten aan en vol schrik draait hij zich om. Ik steek mijn handen ik zijn zakken en hij doet zijn capuchon af.

'Wat doe jij al beneden?' 'Het zelfde kan ik aan jou vragen.' 'Ga je serieus zo beginnen?' 'Hoe is het met je?' fluistert hij. Ik haal mijn schouders op en kijk hem aan.  'Liv er is niks gebeurd.' 'Gister ging ik weg, ik ging pizza halen, toen ik weg wilde gaan kwam Amber binnen. Ze vertelde dat ze jou van haar af moest duwen anders stopte je niet.' Jake zijn blik word hard en emotieloos. 'Dus je geloofd haar wel en mij niet.' 'Ik weet niet wat ik moet geloven.' 'Volgens mij is de basis van een relatie vertrouwen maar volgens mij hebben wij een relatie en niet jij met Amber.' 'Ik vertrouw je.' 'Nee dat doe je niet want je geloofd haar wel en mij niet.' 'Wat moet ik dan als je zo'n bericht krijgt?' Ik verhef mijn stem maar hij blijft eng kalm. 'Mij vertrouwen. We hebben het hier over Amber. Zij zit al achter mij aan sinds ik op school zat.' 'Jij had daar nou niet echt problemen mee.' 'Weet je Olivia, als jij mij niet geloofd dan weet ik het ook niet meer.' Hij draait zich om en loopt weg. 'Waar ga je heen?' 'Naar huis.'

Hij loopt de deur uit en de deur valt zacht in het slot. Het is niet zacht genoeg van binnen 2 minuten staan alle jongens beneden. 'Wie is er weg?' vraagt Jason nog half in slaap. 'Jake.' 'Hoe bedoel je?' vraagt Luc nu. 'Hij is naar huis.' 'Hoezo?' 'Hij denkt dat ik hem niet vertrouw?' 'Maar?' vraagt Niels nu. 'Tuurlijk vertrouw ik hem.' 'Hoe denk je over dat berichtje?' vraagt Jason dan. 'Ik weet niet hoe ik erover moet denken.' 'Denk je dat hij liegt.' 'Het is Jake. Hij heeft het vaak genoeg met Amber gedaan.' 'Toen kende hij jou nog niet.' zegt Luc dan fel. 'Wat zou jij denken als Emma ineens zo'n bericht krijgt?' 'Als zij zweert dat er niks is gebeurd geloof ik haar.' Ik knijp mijn ogen dicht en draai me om. Ik loop snel boven. Ik pak een stapel kleren uit mijn kast en loop naar de badkamer. Ik draai de douche aan en kleed me uit. Ik stap onder de douche en laat de warmte mijn lichaam overnemen. Ik laat mijn armen tegen de muren steunen, mijn hoofd hangen en knijp mijn ogen dicht. Mijn gedachte nemen mij volledig over.

Terwijl hij zei dat er niks was gebeurd was er geen sprankje van een leugen te bekennen. De eerlijkheid en oprechtheid was duidelijk van Oo zijn gezicht te lezen.
Het begon allemaal omdat hij boos was op mij toen hij erachter kwam dat ik Jason had gezoend. Die gebeurtenis lijkt ineens niet meer zo belangrijk. Ik zucht en ga rechtop staan. Dit kan me mijn relatie kosten, dit kan me Jake kosten en dan ben ik hem weer kwijt.
Ik open mijn ogen en begin mijn haar te wassen. Ik spoel het uit, was mijn lijf en poets mijn tanden. Ik stap onder de douche vandaan en droog me af. Ik trek een simpele jeans aan en een oversized trui. Ik haal een borstel door mijn haar en loop de badkamer uit. Ik loop mijn kamer in en zie meteen dat Niels op bed zit.

'Liv je heb serieus 40 minuten onder die douche gestaan.' 'Oké.' 'Je moet nu niet zo gaan beginnen.' 'Sorry.' zucht ik en laat me naast zich vallen. 'Ga je hem serieus naar huis laten gaan?' 'Hij is toch al weg.' 'Ga achter hem aan.' 'En dan? "Oh Jake, jij ook hier? By the way ik geloof je."' 'Als je je ju gaat gedragen als een droogkloot dan ben ik weg.' 'Blijf.' 'Just go after him.' grinnikt hij. Hij duwt me van het bed en staat zelf ook op. Ik pak een paar sneakers uit de kast en ren naar beneden. Ik blik even naar buiten en zie dat het met bakken uit de hemel komt. Ik ren in één keer door naar de garage, pak de autosleutels en stap in. Ik zet de motor aan en rijd weg. Ik ben de straat nog niet uit of ik hoor geschreeuw achter me. Ik kijk in de achteruitkijkspiegel en zie 2 gedaantes buiten rennen. Ik rem en stap uit. Vragend kijk ik ze aan terwijl ik helemaal nat word. Het maakt me niet uit. Jason en Luc staan voor me maar ze zeggen niets. 'Wat is er?' 'Kijk maar.'

Ik word aan de kant geduwd en Jason en Luc stappen in de auto. Ze rijden de auto terug naar mijn huis en vragend blijf ik aan het einde van de straat staan.
Iemand met zijn handen kom zijn zakken komt mijn tuin uitlopen en loop met grote passen mijn kant op. Meteen zie ik wie het is. Ik begin te rennen tot ik voor hem sta. Ik leg mijn handen op zijn schouders en zijn handen gaan om mijn middel. De regendruppels vallen op ons neer maar het maakt niet uit. Mijn ogen glijden over zijn gezicht en eindigen bij zijn lippen. De waterdruppels lopen over zijn lippen en hij neemt zijn onderlip tussen zijn tanden. Ik krijg een lach op mijn gezicht en druk mijn lippen zacht op de zijne.
De kus is gevuld vol passie en ik ben dan ook degene die terug trekt.
'Ik vertrouw je. Altijd.' fluister ik.
——-
Song : Choose -> Why Don't We

I want you 2 Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu